Andrzej Kułakowski

Andrzej Kułakowski
Andrzej Kułakowski w 2017
Andrzej Kułakowski (2017)
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1929
Warszawa

Zawód, zajęcie

chirurg, onkolog

Tytuł naukowy

profesor nauk medycznych

Alma Mater

Akademia Medyczna w Warszawie

Odznaczenia
Order Orła Białego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Andrzej Kułakowski (ur. 10 sierpnia 1929 w Warszawie[1]) – polski lekarz, specjalista w zakresie chirurgii onkologicznej, profesor nauk medycznych. Uczeń Tadeusza Koszarowskiego. Kawaler Orderu Orła Białego.

Życiorys

W okresie II wojny światowej uczestniczył w konspiracyjnym harcerstwie, następnie w Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej. W 1948 ukończył Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie[1][2]. W 1953 został absolwentem studiów medycznych na Akademii Medycznej w Warszawie[3].

W tym samym roku podjął pracę w Klinice Chirurgicznej Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie kierowanej przez Tadeusza Koszarowskiego. Andrzej Kułakowski specjalizował się w zakresie chirurgii (I stopnia w 1959) oraz chirurgii onkologicznej (1961). Stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego uzyskiwał odpowiednio w 1964 i w 1978. Obejmował stanowiska profesora nadzwyczajnego (1978) i zwyczajnego (1986)[1]. W 1993 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[3]. W 1972 objął kierownictwo kliniki, był zastępcą dyrektora, a w latach 1991–1998 dyrektorem Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie[1].

Specjalizował się m.in. w leczeniu nowotworów piersi z uwzględnieniem operacji odtwórczych po mastektomii i rehabilitacji pooperacyjnej, leczeniu nowotworów głowy i szyi, raka przełyku, operacjach jelita grubego i resekcjach miąższu wątroby[1]. W 1993 w Centrum Onkologii wraz z Krystyną Miką wdrożył ogólnopolski system rehabilitacji i powołał klub kobiet po mastektomii „Amazonki”[4][5].

Podczas wydarzeń sierpniowych w 1980 przyłączył się do skierowanego do władz komunistycznych apelu 64 naukowców, literatów i publicystów o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[6].

Członek World Federation of Surgical Oncology Societies, prezes Organisation of European Cancer Institutes (1996–1999)[7]. Członek Towarzystwa Chirurgów Polskich, założyciel i prezes Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej, założyciel i w latach 1994–2006 prezes Towarzystwa Marii Skłodowskiej-Curie w Hołdzie[1][4].

Wybrane publikacje

  • Andrzej Kułakowski, Pięćdziesiąt lat… służby, Agencja ATM, Warszawa 2003, ISBN 83-87049-04-2.
  • Andrzej Kułakowski, Głowy z Wawelskiej, Agencja ATM, Warszawa 2004, ISBN 83-87049-20-4.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2020 prezydent Andrzej Duda, w uznaniu znamienitych zasług dla polskiej onkologii, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej oraz popularyzowanie polskiej myśli naukowej na świecie, odznaczył Andrzeja Kułakowskiego Orderem Orła Białego[8].

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1995) i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą (2001) Orderu Odrodzenia Polski[9][10]. Wyróżniony tytułem doktora honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie[1]. W czasach PRL otrzymał też Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Złoty Krzyż Zasługi[7].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Jan Berner. Andrzej Kułakowski – uczeń i następca Profesora Tadeusza Koszarowskiego. „Nowotwory. Journal of Oncology”. Nr 3, 2009. [dostęp 2015-04-02].
  2. ↑ „Pochodem idziemy…” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Edmund Kujawski, Witold Grabski (red.). Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 110. ISBN 83-06-02325-0.
  3. 1 2 Prof. zw. dr hab. Andrzej Kułakowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-03].
  4. 1 2 Znak nasz Batory. Rozmowy z absolwentami. Warszawa: Wydawnictwo EKBIN Studio PR, 2017, s. 17. ISBN 978-83-940941-7-1.
  5. ↑ O federacji: Historia. amazonkifederacja.pl. [dostęp 2025-03-25].
  6. ↑ Apel (64 intelektualistów wraz z załączonym suplementem zawierającym nazwiska sygnatariuszy apelu). karta.org.pl. [dostęp 2020-09-26].
  7. 1 2 Kto jest kim w Polsce. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Agencji Informacyjnej, s. 479. ISBN 83-223-2691-2.
  8. ↑ Ordery Orła Białego w Święto Narodowe Trzeciego Maja. prezydent.pl, 3 maja 2020. [dostęp 2020-05-03].
  9. ↑ M.P. z 1996 r. nr 15, poz. 192
  10. ↑ M.P. z 2001 r. nr 24, poz. 418
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.