Andrzej Maciejewski (polityk)

Andrzej Maciejewski

Data i miejsce urodzenia	24 października 1969 Bartoszyce
Zawód, zajęcie	polityk, politolog
Alma Mater	Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie
Stanowisko	poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019)
Odznaczenia

Andrzej Maciejewski (ur. 24 października 1969 w Bartoszycach^[1]) – polski polityk, politolog, samorządowiec i dziennikarz, poseł na Sejm VIII kadencji.

W 1995 ukończył studia politologiczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W latach 1990–1994 był radnym Bartoszyc I kadencji nowo powołanego samorządu, a od 1992 również przewodniczącym rady miejskiej (wówczas najmłodszym w Polsce)^[1]. Pracował m.in. jako dziennikarz i nauczyciel przedmiotów społecznych w szkole policealnej pracowników służb społecznych w Olsztynie. W 1997 założył tygodnik „Goniec Bartoszycki”, którego był wydawcą i pierwszym redaktorem naczelnym^[2][3]. Od 2001 do 2002 był pełnomocnikiem wojewody warmińsko-mazurskiego do spraw współpracy z obwodem królewieckim^[4]. Później związany z branżą handlową^[5]. Prowadził również Biuro Analiz Pogranicze Polska-Rosja^[4], a w 2004 został ekspertem ds. wschodnich w Instytucie Sobieskiego^[1]. Jest autorem publikacji m.in. na temat obwodu królewieckiego^[4].

W wyborach samorządowych w 1998 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego sejmiku warmińsko-mazurskiego z listy Unii Wolności^[6]. W wyborach w 2010 ponownie kandydował do tego organu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości^[7], a w 2011 startował z listy PiS do Sejmu (jako bezpartyjny, otrzymał 492 głosy)^[8]. Później działał w Kongresie Nowej Prawicy; jako członek tej partii w wyborach w 2014 ubiegał się o prezydenturę Olsztyna, zajmując ostatnie miejsce wśród 7 kandydatów i otrzymując 1533 głosy^[9]. Po wyborach samorządowych, kiedy doszło do rozłamu w KNP, odszedł z partii^[5].

W wyborach w 2015 kandydował do Sejmu w okręgu olsztyńskim (nr 35) z pierwszego miejsca na liście komitetu wyborczego wyborców Kukiz’15, zorganizowanego przez Pawła Kukiza. Uzyskał mandat posła VIII kadencji, otrzymując 7899 głosów^[10]. W Sejmie został członkiem Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, Komisji do Spraw Energii Skarbu Państwa oraz przewodniczącym Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej^[11], a w 2018 również członkiem Delegacji Sejmu i Senatu RP do Zgromadzenia Parlamentarnego Sejmu i Senatu RP i Sejmu Republiki Litewskiej^[11]. W 2018 ponownie startował w wyborach na prezydenta Olsztyna^[12], uzyskując 1,58% poparcia (1155 głosów) i zajmując siódme, przedostatnie miejsce^[13]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z list komitetu Kukiz’15, który nie przekroczył progu wyborczego (otrzymał 14 800 głosów)^[14]. W sierpniu 2019 odszedł z Klubu Poselskiego Kukiz’15, motywując to m.in. sprzeciwem wobec porozumienia wyborczego z PSL^[15]. W tym samym roku bez powodzenia kandydował na senatora z ramienia Prawicy (otrzymał 21 943 głosy)^[16]. Był jednym z wnioskodawców rejestracji Federacji dla Rzeczypospolitej, która nastąpiła w marcu 2020^[17] (wskazano go w dokumentach rejestracyjnych jako wiceprezesa partii, jednak formalnie do niej nie należał).

Po zakończeniu pracy w parlamencie został zatrudniony w Orange Polska jako ekspert ds. jednostek samorządu terytorialnego^[18]. Później objął stanowisko prezesa zarządu Społecznej Inicjatywy Mieszkaniowej KZN-Północ w Olsztynie^[19]. W wyborach w 2024 ponownie nieskutecznie startował z listy PiS do Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego^[20].

W 2017 odznaczony Brązową Odznaką „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”^[21]. W 2018 wyróżniony przez Związek Zawodowy Celnicy PL Orderem Złotego Merkuriusza^[22].

Jest żonaty, ma dwoje dzieci^[1].