Andrzej Wójcik (biolog)

Andrzej Jacek Wójcik (ur. 1 sierpnia 1960 w Warszawie) – polski biolog, profesor dr hab. specjalizujący się w cytogenetyce i radiobiologii.

Urodził się 1 sierpnia 1960 w Warszawie^[1].

W latach 1978–1990 studiował zoologię i botanikę, najpierw na studiach magisterskich, a następnie na doktorskich na Uniwersytecie Wiedeńskim, w latach 1984-1989 łączył studia doktorskie z pracą w Instytucie Badawczym Seibersdorf^[a], w Wiedniu^[1]. Na austriackiej uczelni 30 kwietnia 1990 obronił pracę doktorską zatytułowaną Wpływ niskich dawek promieniowania na UDS i pobudzone SCEs^[2].

W latach 1990–1996 pracował w Szpitalu Uniwersyteckim w Essen^[1], następnie wrócił do Polski i do 2008 pracował w Instytucie Chemii i Techniki Jądrowej jako pracownik naukowy i szef laboratorium dozymetrii^[1].

6 października 1998 obronił w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk pracę habilitacyjną zatytułowaną Badania zjawiska popromiennej odpowiedzi adaptacyjnej, której recenzentami byli prof. Julian Liniecki, prof. Irena Pietrzykowska oraz prof. Janusz Aleksander Siedlecki^[3].

Był kierownikiem projektów badawczych przeprowadzanych przez Instytut Chemii i Techniki Jądrowej na zlecenia m.in. Ministerstwa Nauki i Informatyzacji czy Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego: Badania zjawiska popromiennej odpowiedzi adaptacyjnej (1998), Badania aberracji chromosomowych w limfocytach krwi obwodowej napromienionych in vitro oraz analiza mikrojąder w limfocytach pacjentów z nowotworami tarczycy leczonych jodem-131 (2003), Analiza mikrojąder w limfocytach ludzkich narażonych na działanie pól elektromagnetycznych oraz w limfocytach pacjentów poddawanych brachyterapii fosforem 32 w celu leczenia restenozy (2004), Walidacja metod usprawnienia analizy aberracji chromosomowych metodą FISH (2005), Porównawcza analiza długości telomerów, częstości aberracji chromosomowych i kinetyki naprawy uszkodzeń DNA w limfocytach krwi obwodowej dawców kontrolnych oraz pacjentów z nowotworami i Walidacja testu mikrojądrowego dla celów dozymetrii biologicznej w zakresie wysokich dawek promieniowania' (2006), Wpływ temperatury podczas napromienienia na częstość mikrojąder w limfocytach krwi obwodowej liczonych w celu ustalenia krzywej kalibracyjnej dla dozymetrii biologicznej (2007), Wpływ temperatury podczas napromienienia na częstość mikrojąder w limfocytach krwi obwodowej liczonych w celu ustalenia krzywej kalibracyjnej dla dozymetrii biologicznej (2008)^[2].

Od 1999 jest pracownikiem Zakładu Radiobiologii i Immunologii na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach^[4] i członkiem Rady Instytutu Biologii tej uczelni^[5].

Od 2002 jest konsultantem w Świętokrzyskim Centrum Onkologii^[1], a w latach 2007-2007 pracował w Instytucie Energii we Wspólnym Centrum Badawczym w Petten w Holandii^[1].

12 października 2006 otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej tytuł profesora nauk biologicznych^[1][2].

Od 2008 jest również zatrudniony w Zakładzie Biologii Molekularnej Uniwersytetu w Sztokholmie^[6] i koordynatorem projektu badawczego związanego z biologią molekularną komórek^[7], od 2010 jest tytularnym profesorem szwedzkiej uczelni^[1].

Był promotorem dwóch prac doktorskich^[2].

Ma na swoim koncie liczne publikacje w języku polskim i angielskim. Wraz z profesorem Markiem Krzysztofem Janiakiem byli redaktorami wydanej przez Wydawnictwo Lekarskie PZWL publikacji Medycyna zagrożeń i urazów radiacyjnych. Jest autorem 109 publikacji naukowych i 21 artykułów w pismach popularno-naukowych^[1]. Pełna lista publikacji dostępna jest w naukowym CV prof .Andrzeja Wójcika^[1].