Andrzej Władysław Stachura
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| tercjarz wieczysty pustelnik | |
| Okres sprawowania |
1914-1915 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1904 |
Andrzej Władysław Stachura (ur. 1 grudnia 1868 w Bobrku, zm. w 1919 w Gródku Jagiellońskim) – polski franciszkanin, pustelnik
Życiorys
Do zakonu franciszkanów wstąpił w 1904 roku, przybierając zakonne imię Władysław. Wówczas to przybył w Pieniny i - zamieszkawszy w grocie św. Kingi - rozpoczął budowę pustelni. W pracach pomagali mu szwagrowie: Wawrzyniec Kielaska i Franciszek Sulik. Po zakończeniu budowy, ok. 1905 roku zamieszkał w pustelni. Zajmował się modlitwą, czytaniem książek religijnych oraz ziołolecznictwem. Jak na pustelnika przystało - sypiał w trumnie[1]. Odwiedzających go turystów częstował wodą ze źródła, a w chłodne dni - herbatą. Codziennie schodził również na mszę do Krościenka nad Dunajcem[2].

W 1914 roku został przyjęty do klasztoru w Krakowie jako tercjarz wieczysty pustelnik. Natomiast w sierpniu 1915 roku został aresztowany przez żandarmerię austriacką pod zarzutem szpiegostwa (choć prawdziwym powodem aresztowania mogło być uchylanie się od służby wojskowej)[3]. Uniewinniony w wyniku procesu, nie wrócił już do pustelni. Został wcielony do armii austro-węgierskiej, w której szeregu walczył do końca I wojny światowej. Po zakończeniu walk wstąpił do reformatów. Zginął podczas wojny polsko-ukraińskiej, w czasie ataku Ukraińców na klasztor w Gródku[2].
Przypisy
- ↑ Trumna, góry i pustelnik. 24tp.pl, 2017-01-21. [dostęp 2024-08-07].
- 1 2 Jakub Dyda: Pustelnia w Pieninach. www.pieniny24.pl, 2012-01-12. [dostęp 2024-08-07].
- ↑ Pieniny - Pustelnia od strony wschodniej na Górze Zamkowej. www.photoblog.pl, 2019-09-10. [dostęp 2024-08-07].
