Angelique Widjaja

Angelique Widjaja

Państwo	Indonezja
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1984 Bandung
Wzrost	173 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1999
Zakończenie kariery	2008
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	55 (31 marca 2003)
Australian Open	1R (2003, 2004)
Roland Garros	2R (2002)
Wimbledon	2R (2002, 2003)
US Open	2R (2002)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 6 ITF
Najwyżej w rankingu	15 (2 lutego 2004)
Australian Open	QF (2004)
Roland Garros	3R (2002)
Wimbledon	QF (2003, 2004)
US Open	QF (2003)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indonezja Igrzyska azjatyckie złoto Pusan 2002 gra drużynowa srebro Pusan 2002 gra podwójna Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej złoto Kuala Lumpur 2001 gra mieszana złoto Kuala Lumpur 2001 gra drużynowa srebro Kuala Lumpur 2001 gra podwójna srebro Nakhon Ratchasima 2007 gra drużynowa

Angelique Widjaja (ur. 12 grudnia 1984 w Bandung) – indonezyjska tenisistka.

Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. W 2004 roku klasyfikowana na 15. miejscu w światowym rankingu deblistek, a w 2003 była 55. rakietą świata. Czterokrotnie docierała do drugiej rundy turniejów wielkoszlemowych (ostatnio w Wimbledonie 2003). Ostatni start wielkoszlemowy odnotowała w US Open 2004, gdzie grała tylko w pierwszej rundzie. Jako juniorka wygrała dwa turnieje wielkoszlemowe w singlu i jeden w deblu.

2001 – zadebiutowała w zawodowym turnieju na Bali, z dziką kartą. Miała wtedy szesnaście lat, osiem miesięcy i osiemnaście dni, dlatego została najmłodszą zwyciężczynią tej imprezy w historii. Została szóstą zawodniczką w historii, której w debiucie udało się zwyciężyć w turnieju zawodowym kobiet, a pierwszą od 1999 roku, kiedy to w Antwerpii zwyciężyła Justine Henin. Awansowała o ponad 300 pozycji w rankingu.

2002 – awans do pierwszej setki rankingu, pierwsze deblowe zwycięstwo w Bol w parze z Tathianą Garbin. Zadebiutowała na Roland Garros, wygrywając singlowy tytuł juniorski. Po raz pierwszy wystąpiła też w zawodowym Wimbledonie i US Open. W Nowym Jorku 44 minuty zajęło jej pokonanie Anny Kurnikowej. W Pattayi wygrała drugi singlowy turniej zawodowy.

2003 – zaliczyła ćwierćfinał na Bali, tam też wygrała konkurencję deblową w parze z Marią Vento Kabchi. Dotarła do finałów gry podwójnej w Dosze oraz w Canadian Open, Madrycie i Pattayi. Deblowy ćwierćfinał w wielkoszlemowym turnieju w Londynie oraz w US Open (wszystkie wymienione z Vento Kabchi).

2004 – ćwierćfinały w Hydebardzie i na Bali; druga runda Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach oraz pierwsza runda tej imprezy w deblu; ćwierćfinał debla Australian Open i US Open.

2005 – nie startowała z powodu leczenia kontuzji lewego kolana i związanej z tym rehabilitacji.

2006 – powrót na światowe korty. W lutym odpadła w pierwszej rundzie pierwszego turnieju po przerwie, w Bengaluru. Wystąpiła w 1 rundzie Pucharu Federacji (Grupa Światowa II) w reprezentacji Indonezji. W Rabacie w półfinale debla z Haną Sromovą. Lepsze wyniki zaczęła osiągać we wrześniu, dochodząc m.in. do deblowego półfinału w Kalkucie.

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Biografia zawodnika na sports-reference.com (zarchiwizowane) (ang.) (ang.). sports-reference.com. [dostęp 24 maja 2017].