Angora turecka
 Angora turecka | |
| Kod EMS |
TUA |
|---|---|
| Kategoria |
II |
| Pochodzenie | |
| Nazwa angielska |
Turkish Angora |
| Standardy rasy (według organizacji felinologicznych) | |
| CFA | |
| FIFe | |
| TICA | |
| ACFA | |
| CCA | |
| Punktacja za standard rasy (według FIFe) | |
| Głowa |
25 |
| Uszy |
10 |
| Oczy |
5 |
| Korpus |
25 |
| Ogon |
10 |
| Futro jakość |
20 |
| Kondycja |
5 |
| Uznane odmiany barwne | |
| Kod EMS |
TUA |
Angora turecka – rasa kota, która trafiła do Europy Zachodniej poprzez USA w drugiej połowie XX wieku, wcześniej rasa znana była w Turcji.
Pochodzenie angory nie zostało do końca wyjaśnione. Koty takie znano w Turcji już w zamierzchłych czasach i traktowano jak dachowce. Jest to bowiem rasa naturalna, powstała bez ingerencji człowieka.
Turecka angora nazwę swoją zawdzięcza stolicy kraju – Ankarze, w starożytności zwanej Angorą[1]; w okolicach tego miasta uformowała się naturalnie ta rasa[1]. Przedstawiciele tej rasy nie boją się kontaktu z wodą oraz kąpieli[1].
Wygląd
Angora jest średniej wielkości kotem o długiej sylwetce i delikatnej budowie z typem futra pół-długowłosym, na szyi posiada charakterystyczny kołnierz. Koty tej rasy mają duże, lekko skośne oczy o migdałowym kształcie. Ważą zazwyczaj od 2,5–5 kg.