Anna Drążkowska
| Państwo działania | |
|---|---|
| profesor,doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: archeologia | |
| Alma Mater |
UMK Toruń |
| Doktorat |
2003 |
| Habilitacja |
2009 |
| Profesura |
2014 |
| Uprawnienia rzeczoznawcy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
Instytut Archeologii |
| Odznaczenia | |
   | |
Anna Drążkowska, prof. dr hab. – pracownik naukowy w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[1] – katedra Średniowiecza i Czasów Nowożytnych. Specjalistka w zakresie archeologii i konserwacji zabytków archeologicznych, rekonstrukcji szat grobowych, historii ubioru i badań kostiumologicznych[2][3].
Praca naukowa
W trakcie prowadzonych prac archeologiczno – konserwatorskich zrekonstruowała między innymi odzież grobową z krypt kościołów; w Toruniu, Gdańsku, Kostrzynie, Lublinie, Brzozie, Warszawie, Wschowie, Gniewie, Krakowie, Przemyślu, Chełmie, Łowiczu, Węgrowie, i w Dubnie na obecnej Ukrainie. Przeprowadziła konserwację insygniów biskupich i szat pontyfikalnych biskupów unickich z krypt w Chełmie, szat prymasów Polski z krypt w Łowiczu. Dokonała renowacji szat z trumien m.in. w kryptach archikatedry w Przemyślu[4] i klasztoru w Rozwadowie[5].
Brała udział w zabezpieczaniu obiektów wydobytych ze zbiorowych mogił polskich oficerów pomordowanych w Katyniu, Charkowie, Miednoje i Bykowni[6], Poddała konserwacji przedmioty z „Łączki” wydobyte z jam grobowych na warszawskiej Kwaterze „Ł” Cmentarza Wojskowego na Powązkach, oraz zabezpieczała artefakty z obozu koncentracyjnego w Groß-Rosen[3].
Badała między innymi:[7]
- pochówek Jana Dobrogosta Krasińskiego w kościele w Węgrowie (2019)
- 2016-2019 krypty kościoła św. Franciszka z Asyżu w Krakowie.
- pochówki biskupów unickich w kościele pw. Narodzenia NMP w Chełmie (2017)
- pochówek księcia Sylwiusza Nimroda Wirtemberga z bazyliki w Oleśnicy,
- pochówki książąt mazowieckich Stanisława i Janusza III w kolegiacie św. Jana w Warszawie (2013)
- pochówki biskupów obrządku łacińskiego w archikatedrze przemyskiej (2012)
- pochówek księżnej Zofii Lubomirskiej kościoła w Końskowoli (2011)[3].
Prowadziła badania i eksploracje pochówków królewskich w katedrze na Wawelu: króla Zygmunta III Wazy, jego żony królowej Konstancji (2018) i króla Augusta II Mocnego (2019)[3].
Autorka i współautorka stałych wystaw w kryptach
- archikatedry w Przemyślu „Rotunda i krypty archikatedry”[8].
- w kościele św. Jakuba w Tarchominie „Przez śmierć do nieśmiertelności”[9]
- w klasztorze braci mniejszych kapucynów w Stalowej Woli – Rozwadowie „Kto niebu żyje ten światu umiera”[10].
- w archikatedrze św. Jana w Warszawie
- w wieży katedry przemyskiej” Skarby katedry”[3].
Jest autorką książek z zakresu historii ubioru, katalogu wyposażenia pochówków z Krakowa i redaktorką czterech publikacji o kulturze funeralnej
- Odzież dziecięca w Polsce w XVII i XVIII wieku (2007)
- Odzież grobowa w Rzeczypospolitej w XVII i XVIII wieku (2008)
- Historia obuwia na ziemiach polskich od IX do końca XVIII wieku (2011)
- Ozdoby i nakrycia głowy na ziemiach polskich od X do końca XVIII wieku (2012)
- Odzież i insygnia grobowe biskupów przemyskich obrządku łacińskiego (2014)[4].
- Historia bielizny (2017),
- Kultura funeralna elit Rzeczypospolitej od XVI do XVIII wieku na terenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Próba analizy interdyscyplinarnej (2015),
- Krypty grobowe kościoła pw. św. Franciszka z Asyżu w Krakowie w świetle badań interdyscyplinarnych, Archeologia, Historia, Kostiumologia, (2020),
- Krypty grobowe kościoła pw. św. Franciszka z Asyżu w Krakowie w świetle badań interdyscyplinarnych, Antropologia, Archeobotanika, Mikrobiologia, Konserwacja (2020),
- Burial Crypts of St Francis of Assisi church in Cracow. In the light of interdisciplinary studies. Archeology ,Study Of Dress And Textiles , Antropology Mikrobiology Artefacts Consercarton (2021),
- Katalog wyposażenia pochówków z kościoła pw. św. Franciszka z Asyżu w Krakowie (2022)[3].
Współpracuje z muzeami w zakresie konserwacji, analiz kostiumologicznych, kwerendy źródeł[3].
- Muzeum Archeologiczne w Gdańsku,
- Muzeum Okręgowe w Pułtusku,
- Muzeum Ziemi Wschowskiej we Wschowie,
- Muzeum Narodowe w Warszawie,
- Muzeum Okręgowe w Toruniu,
- Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Stargardzie,
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie,
- Muzeum Katyńskie w Warszawie,
- Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni,
- Muzeum Archidiecezjalne w Przemyślu,
- Muzeum Diecezjalne Archikatedry Warszawskiej,
- Muzeum Ziemi Chełmskiej im. Wiktora Ambroziewicza w Chełmie,
- Muzeum w Wilanowie,
- Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu.
Współpraca z instytucjami naukowymi krajowymi i zagranicznymi:
- Ukraińska Akademia Nauk we Lwowie: w zakresie zabezpieczenia konserwatorskiego przedmiotów wydobywanych z krypt; przeprowadzane dla Akademii Nauk analizy kostiumologiczne i konserwacje odzieży grobowej.
- Zakład Antropologii Uniwersytetu Wileńskiego w ramach międzynarodowego projektu badawczego Kultura funeralna elit I Rzeczpospolitej w XVI – XVIII wieku na terenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego.
- Litewskie Muzeum Narodowe w Wilnie w ramach międzynarodowego projektu badawczego Kultura funeralna elit I Rzeczpospolitej w XVI – XVIII wieku na terenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego.
- Instytut Pamięci Narodowej – konserwacja przedmiotów odnalezionych przy szczątkach ofiar.
- Zakład Mikrobiologii UMK w Toruniu – próba określenia zagrożenia mikrobiologicznego w kryptach grobowych i poziomu skażenia zabytków archeologicznych.
- Zakład Biologii Komórki UMK w Toruniu – próba identyfikacji relikwii wydobytych z trumny biskupa Walentego Wężyka[3].
Nagrody i odznaczenia
Za konserwację i rekonstrukcję odzieży grobowej z Lublina otrzymała nagrodę Unii Europejskiej „Europa Nostra 2002”, za działalność na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego oraz za działalność naukowo – dydaktyczną przyznano jej Nagrodę Specjalną Ministra Kultury 2004. W roku 2010, została odznaczona Medalem „Pro Memoria”, w kwietniu 2011 roku brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przyznanym przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego RP za działalność na rzecz ochrony zabytków[4]. Złotą odznaką za opiekę nad zabytkami, Odznaką Pamiątkową Muzeum Wojska Polskiego za opiekę konserwatorską nad zbiorami muzealnymi Muzeum Katyńskiego, medalem Prawda i Pamięć za zasługi dla Stowarzyszenia Rodzina Katyńska, Krzyżem XXX-lecia Ordynariatu Polowego za działalność na rzecz upamiętniania kapelanów katyńskich i ofiar zbrodni katyńskich[3][11].
Przypisy
- ↑ Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-02-16] (pol.).
- ↑ Wydział Nauk Historycznych - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu [online], www.wnh.umk.pl [dostęp 2024-02-16].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Biogram – Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-03-18] (pol.).
- 1 2 3 Anna Drążkowska - Autorzy - Wydawnictwo UMK [online], wydawnictwo.umk.pl [dostęp 2024-02-16].
- ↑ Krypty w klasztorze Kapucynów w Rozwadowie Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK [online], Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK [dostęp 2024-02-17] (pol.).
- ↑ Anna Drążkowska, Importance of Particular Groups of Objects in the Identification of Victims of the Katyn Massacre in the Case of Finds from Kharkiv, „Archaeologia Polona”, 61, 2023, s. 143–158, DOI: 10.23858/APa61.2023.3397, ISSN 2719-6542 [dostęp 2024-02-16] (ang.).
- ↑ Badania archeologiczne – Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-03-19] (pol.).
- ↑ Rotunda i krypty archikatedry – Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-03-20] (pol.).
- ↑ Przez śmierć – do nieśmiertelności – Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-03-20] (pol.).
- ↑ Kto niebu żyje ten światu umiera – Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-03-20] (pol.).
- ↑ Nagrody – Anna Drążkowska [online] [dostęp 2024-03-18] (pol.).