Anna Smolar

Anna Smolar (ur. 19 lipca 1980 w Paryżu) – polsko-francuska reżyserka teatralna, tłumaczka.

Jest córką Aleksandra Smolara, prezesa Fundacji im. Stefana Batorego, i Ireny Grosfeld, wnuczką Grzegorza Smolara, Walentyny Najdus, oraz Leona i Olgi (1914–2007) Grosfeldów. Ukończyła literaturoznawstwo na Université Paris Sorbonne. W 2001 założyła w Paryżu zespół „La compagnie Gochka”^[1]. Od 2004 reżyseruje w Polsce. Reżyserowała także sztukę w Teatrze Radia Tok FM Jak pięknie było rzucać płytami chodnikowymi Marka Modzelewskiego^[2]. Była asystentką m.in. Krystiana Lupy, Jacques’a Lassalla i Andrzeja Seweryna. W filmie współpracowała m.in. z Agnieszką Holland. Przełożyła na język francuski książkę Grażyny Jagielskiej Miłość z kamienia.

• 2004: Ryszard II - współpraca artystyczna, Teatr Narodowy, Warszawa
• 2005: Zamiana Claudela - reżyseria, Teatr Śląski, Katowice^[3]
• 2008: Maestro według sztuki Jarosława Abramowa-Newerlego - reżyseria, Laboratorium Dramatu, Warszawa^[4]
• 2008: Aktorzy prowincjonalni - współreżyseria z Agnieszką Holland, Teatr im. Jana Kochanowskiego, Opole^[5]
• 2009: Jedną ręką Joëla Pommerata - reżyseria, Teatr Studio, Warszawa^[6]
• 2009: Pani z Birmy Richarda Shannona - reżyseria, scenariusz, Teatr Polonia, Warszawa^[7]
• 2010: Enter. Slamowana i śpiewana historia miłosna między dwoma mężczyznami, których dzieli bardzo wiele - współreżyseria z Jackiem Poniedziałkiem, Nowy Teatr, Warszawa^[8]
• 2011: Bullerbyn, O tym jak dzieci domowym sposobem zrobiły sobie las i co z niego wyrosło według Dzieci z Bullerbyn Astrid Lindgren - reżyseria, adaptacja, Teatr im. Kochanowskiego, Opole^[9]
• 2012: Obcy Alberta Camusa - reżyseria, adaptacja, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków^[10]
• 2012: Wariatka z Chaillot Jean Giraudoux - reżyseria, Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki, Białystok
• 2014: Pinokio Joëla Pommerata - reżyseria, Nowy Teatr, Warszawa^[11]
• 2015: Aktorzy żydowscy Michała Buszewicza - reżyseria, Teatr Żydowski, Warszawa^[12]
• 2015: Dybuk Ignacego Karpowicza oraz zespołu aktorskiego - reżyseria, Teatr Polski, Bydgoszcz^[13]
• 2016: Mikro-Dziady - reżyseria, dramaturgia, Komuna Warszawa, Warszawa^[14]
• 2016: Henrietta Lacks - reżyseria, scenariusz wraz z zespołem, Centrum Nauki Kopernik i Nowy Teatr, Warszawa^[15]
• 2016: Najgorszy człowiek na świecie Małgorzaty Halber - reżyseria, adaptacja, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz^[16]
• 2017: Kopciuszek Joëla Pommerata - reżyseria, adaptacja, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Kraków^[17]
• 2017: Ośrodek wypoczynkowy Michała Buszewicza - reżyseria, dramaturgia, Komuna Warszawa, Warszawa^[18]
• 2018: Kilka obcych słów po polsku Michała Buszewicza - reżyseria, Teatr Polski i Teatr Żydowski, Warszawa^[19]
• 2019: Thriller - reżyseria, Nowy Teatr, Warszawa^[20]
• 2019: Kowboje Michała Buszewicza - reżyseria, dramaturgia, Teatr im. Juliusza Osterwy, Lublin^[21]
• 2019: Slow motion - reżyseria, scenariusz, dramaturgia, Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny, Wilno^[22]
• 2020: Hymny - reżyseria, dramaturgia, Teatr Collegium Nobilium, Warszawa^[23]
• 2020: Koniec z Eddym według Edouard Louis - reżyseria, adaptacja, Teatr Studio, Warszawa^[24]
• 2021: Halka - reżyseria, scenariusz, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Kraków^[25]
• 2022: Oficerki - reżyseria, scenariusz, dramaturgia, Komuna Warszawa, Warszawa i Teatr Polski, Bydgoszcz^[26]
• 2022: Hungry ghosts - reżyseria, scenariusz wraz z zespołem, Münchner Kammerspiele, Monachium^[27]
• 2023: Melodramat - reżyseria, scenariusz, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, Warszawa^[28]
• 2023: Czerwony kapturek Joëla Pommerata - reżyseria, Teatr Współczesny, Szczecin^[29]
• 2023: Joga Emmanuela Carrère'a - reżyseria, scenariusz, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej, Kraków^[30]
• 2024: Antygona w Molenbeek Stefana Hertmansa - reżyseria, Teatr Dramatyczny, Warszawa^[31]
• 2024: Orfeusz - scenariusz i dramaturgia wraz z Tomaszem Śpiewakiem, reżyseria, TR Warszawa, Warszawa^[32]
• 2025: The Birds - reżyseria, tekst i dramaturgia, Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny, Wilno^[33]

• Paszport „Polityki” w kategorii „Teatr” za „teatr kameralny i empatyczny, z polotem i humorem podejmujący tematy zepchnięte na margines” (2016)
• nagroda XXII Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w Warszawie za reżyserię spektaklu Dybuk w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (2016)^[20]
• Grand Prix 18. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy - nagroda zespołowa dla twórców spektaklu Kowboje z Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (2018)^[34]
• Nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia za najlepszą reżyserię - za spektakl Melodramat (2023)^[35]

• Anna Smolar, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .