Anthracobia macrocystis
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Anthracobia macrocystis |
| Nazwa systematyczna | |
| Anthracobia macrocystis (Cooke) Boud. Hist. Class. Discom. Eur. (Paris): 65 (1907) | |
Anthracobia macrocystis (Cooke) Boud. – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Anthracobia, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1873 roku Mordecai Cubitt Cooke nadając mu nazwę Peziza subhirsuta var. macrocystis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1867 roku Jean Louis Émile Boudier[1].
- Humaria macrocystis (Cooke) Sacc. 1889
- Humarina macrocystis (Cooke) Snyder 1936
- Peziza macrocystis (Cooke) Cooke 1875
- Peziza subhirsuta var. macrocystis Cooke 1873[2].
Morfologia
Owocniki typu apotecjum występujące pojedynczo lub w grupach. Początkowo mają typowy kształt miseczki, później rozpłaszczają się. Brzeg cały, lekko podniesiony. Powierzchnia zewnętrzna brązowawa, gładka lub drobnoziarnista, wewnętrzna pomarańczowo-czerwona. Zewnętrzne komórki apotecjów są bardzo duże. Worki cylindryczne. Wstawki maczugowate, wypełnione pomarańczowymi granulkami. Zarodniki eliptyczne, wąskie, 23 × 12,7 µm[3].
Występowanie i siedlisko
Anthracobia macrocystis występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[4]. W Polsce po raz pierwszy jej występowanie podała Barbara Gumińska w 1972 r., później gatunek notowany jeszcze wielokrotnie[5].
Grzyb saprotroficzny występujący głównie na wypaleniskach[5].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-29] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-11-29] (ang.).
- ↑ Anthracobia macrocystis [online], Ascomycete.org [dostęp 2022-11-29].
- ↑ Występowanie Anthracobia macrocystis na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-11-29].
- 1 2 Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.