Antoni Borejsza

Antoni Borejsza (ros. Борейша Антонъ Бовифатьевит; 1802-1875) – polski inżynier komunikacji działający na terenie Imperium Rosyjskiego.

Syn ziemianina Bonifratrego, herbu Wandycz, właściciela majątków Gojcieniszki, Podwaryszki, Wielka Wieś na Wileńszczyźnie i Grodzieńszczyźnie i Joanny z Pusłowskich. Jego brat Paweł był marszałkiem szlachty guberni grodzieńskiej. Ukończył szkołę budowlaną w Boen (1823)[1]. W 1824 r. wstąpił do Korpusu Inżynierów Komunikacji w stopniu chorążego, a po ukończeniu w 1827 Instytutu Korpusu Inżynierów Komunikacji[2] w stopniu porucznika pracował na Kanale Ładoga (1828-1836)[1]. Następnie przeniesiony do kierownictwa budowy mostu na drodze pomiędzy Petersburgiem a Dynenburgiem. Specjalizując się od tej pory w budowie mostów wybudował ich kilkadziesiąt na terenie Imperium Rosyjskiego, m.in. most w Kownie (1841), Browarze (1843), Jekaterynosławiu (1844) i Kijowie (1845)[1]. W latach 1847–1849 był naczelnikiem budowy drogi czernichowskiej. W 1850 r. ze względu na stan zdrowia przeszedł na emeryturę[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Житков С.М. Биографии инженеров путей сообщения. Вып. I. Санкт-Петербург 1899, C. 11-12.
  2. ↑ Списокъ окончившихъ курсъ въ Институтѣ Инженеровъ Путей Сообщенія Императора Александра I за сто лѣтъ 1810-1910, Санкт-Петербург 1910, c. 13.

Bibliografia

  • Житков С.М. Биографии инженеров путей сообщения. Вып. I. Санкт-Петербург 1899, C. 11-12
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.