Antoni Korczyński

Antoni Korczyński

Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1879 Kraków
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1929 Poznań
profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna
Doktorat	1902 Uniwersytet w Erlangen
Habilitacja	1909
Profesura	1 kwietnia 1919
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński Uniwersytet Poznański.

Antoni Izydor Sas-Korczyński (ur. 4 kwietnia 1879 w Krakowie, zm. 7 kwietnia 1929 w Poznaniu) – polski chemik organik.

Syn Edwarda Korczyńskiego lekarza, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył gimnazjum klasyczne św. Jacka w Krakowie. Studia wyższe odbył na wydziale chemiczno-technicznym Politechniki w Karlsruhe, politechniki w Monachium i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Doktorat zrobił na Uniwersytecie w Erlangen w 1902. Wykładowca chemii farmaceutycznej na UJ, w 1909 otrzymał tytuł docenta w Krakowie. Od 1903 był nauczycielem gimnazjum w Stryju, od 1904 nauczycielem II szkoły realnej w Krakowie. Następnie pracował w laboratorium prof. Hentscha w Lipsku i prof Fischera w Berlinie^[1]. W 1909 habilitował się na wydziale filozofii UJ. Od 1 kwietnia 1919 był profesorem zwyczajnym chemii organicznej Uniwersytetu Poznańskiego. Prowadził badania dotyczące barwnych pochodnych (typu soli) nitrofenoli, katalitycznego działania różnych metali w reakcjach związków organicznych. Uznawany za twórcę metody ścisłego ilościowego oznaczania alkaloidów (1911).

Zajmował się badaniem heterocyklicznych pochodnych o-aminofenoli, prowadził badania nad działaniem bromu na dural, pięciometylo- i sześciometylobenzol itd. Napisał m.in. Metody ścisłego oznaczania alkaloidów (1911).

Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera T-płn.)^[2].

• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934–1939).
• Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924–1927).
• Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969).

• Publikacje Antoniego Korczyńskiego w bibliotece Polona