Antoni Michalak

Antoni Michalak
Ilustracja
Antoni Michalak (1938)
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1902
Kozłów Szlachecki

Data i miejsce śmierci

czerwiec 1975
Kazimierz Dolny

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Antoni Michalak (ur. 17 maja 1902 w Kozłowie Szlacheckim[1], zm. w czerwcu 1975 w Kazimierzu Dolnym[2][3][4]) – malarz, portrecista i rysownik; członek „Bractwa św. Łukasza”.

Życiorys

Naukę rozpoczął w gimnazjum w Warszawie. Na skutek niezwykłych wydarzeń na początku I wojny światowej znalazł się w sierocińcu Odessie. Tam w latach 1915–1918 uczył się rysunku. Jego mecenaskami były rosyjskie księżne – Dołgorukowa i Szczerbatowa. Po powrocie do Polski kontynuował naukę u Jana Kauzika i Miłosza Kotarbińskiego w warszawskiej Szkole Rysunkowej. W okresie 1919–1925 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych (SSP) pod kierunkiem Miłosza Kotarbińskiego, Konrada Krzyżanowskiego i Tadeusza Pruszkowskiego. Od 1920 do 1922 miał jednak przerwę w studiach, wstąpiwszy bowiem ochotniczo do Wojska Polskiego, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

W 1925 był współzałożycielem artystycznego Bractwa św. Łukasza. W tym samym roku ukończył SSP i wyjechał do Paryża na roczne stypendium, które otrzymał w dowód uznania za pracę dyplomową Bajka o szczęśliwym człowieku. W 1926 zwiedzał Włochy i Austrię. W 1928 osiadł w Kazimierzu Dolnym. W 1933 przeniósł się do Lwowa, gdzie uczył w Państwowej Szkole Technicznej i był profesorem Instytutu Sztuk Plastycznych[4]. 3 lipca 1929 wprowadził się do swojego nowo zbudowanego domu w Kazimierzu Dolnym przy ul. Zamkowej, zaprojektowanego przez Jerzego Sienickiego, architekta lubelskiego[5].

Po wojnie pracował przy konserwacji zabytków Wrocławia. W latach 1948–1969 był profesorem rysunku, malarstwa i technik plastycznych KUL.

Małżeństwo i rodzina

16 sierpnia 1941 poślubił Marię z d. Chylewską[5]. Ceremonia odbyła się w kościele parafialnym pw. Matki Bożej Królowej Polski w Dratowie. Był ojcem Janusza – malarza i Tadeusza – architekta, oraz dziadkiem Jana Seweryna – malarza.

Twórczość

Uprawiał malarstwo religijne, portretowe oraz ścienne. Brał udział w wystawach krajowych oraz zagranicznych - we Francji, Holandii, Niemczech, USA i Wielkiej Brytanii. Wykonał w 1933 roku wspólnie z Janem Henrykiem Rosenem projekt dekoracji freskowej kaplicy w letniej rezydencji papieży w Castel Gandolfo. Był twórcą witraża w katedrze warszawskiej i plafonu w sklepie Wedla wraz z Jeremim Kubickim. Zaprojektował także polichromie katedry chełmskiej - wspólnie z Stanisławem Teisseyrem i neogotyckiego kościoła Matki Boskiej Królowej Polski w Dratowie na Lubelszczyźnie[1].

W 2025 roku w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej otwarto wystawę jego prac zatytułowaną „Wiele opowieści”[1].

Malarstwo

  • Portret dr Kazimierza Głodkowskiego, 1929
  • Portret z wawrzynem na głowie, 1933
  • Obraz heroiczny, 1936,
  • Siewca, 1936
  • Portret pani Hoffmanowej, 1936
  • Portret prof. Parnasa, 1936

Przypisy

  1. 1 2 3 „Wiele opowieści” – wystawa Antoniego Michalaka w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej [online], dzieje.pl [dostęp 2025-05-09].
  2. ↑ Antoni Michalak w artyzm.com
  3. ↑ Antoni Michalak w desa.pl. [dostęp 2012-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-16)].
  4. 1 2 Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 29, s. 98, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie.
  5. 1 2 Antoni Michalak – Od rzeczy. niezlasztuka.net. [dostęp 2024-03-28]. (pol.).

Bibliografia

  • Mirosław Derecki: Mój Kazimierz. Lublin: 1999. ISBN 83-910125-1-4.
  • Waldemar Odorowski (oprac.): Mistyczny świat Antoniego Michalaka: katalog wystawy twórczości Antoniego Michalaka 1902-1975. Kazimierz Dolny: Muzeum Nadwiślańskie, 2005. ISBN 83-915280-9-X.

Linki zewnętrzne

Kategoria:Absolwenci Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.