Antoni Pohlmann
.jpg) Antoni Józef Pohlman (1927) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Narodowość |
polska |
| Edukacja | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Wydział | |
| Odznaczenia | |
  | |
Antoni Józef Pohlmann, także Pohlman (ur. 9 czerwca 1909 w Podhajcach, zm. 14 marca 1987 w Krakowie) – polski inżynier, wykładowca akademicki, specjalista w dziedzinie pojazdów szynowych.
b.jpg)
Życiorys
Antoni Pohlmann[a] urodził się 9 czerwca 1909 w Podhajcach[1]. Był synem Oskara Pohlmana, inżyniera budowniczego z Poznania[2]. Miał brata Witolda Józefa (ur. 1908)[3].
17 maja 1927 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie był Stanisław Pilawski)[1][4][5]. Ukończył studia na Politechnice Lwowskiej z tytułem magistra inżyniera[6]. Został pracownikiem naukowym na tej uczelni. Od 1938 do 1941 był asystentem w Katedrze Budowy Maszyn Kolejowych[7]. Był zastępcą prof. Adolfa Langroda, a od 1964 kierownikiem Katedry Budowy Pojazdów Szynowych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej[7]. Później był starszym wykładowcą i kierownikiem powołanego w 1970 Zakładu Konstrukcji Pojazdów Szynowych na WM PK oraz pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Pojazdów Szynowych[6][7]. Pełnił stanowisko prodziekana[6]. Był specjalistą w dziedzinie pojazdów szynowych[6]. Był członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich[6].
W latach 50. zamieszkiwał przy ówczesnej ulicy Bitwy pod Lenino 18[8]. Zmarł 14 marca 1987[6]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 20 marca 1987[6].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[6].
- Złoty Krzyż Zasługi[6].
- Złota odznaka SIMP[6].
- Złota odznaka NOT[6].
- Odznaczenia resortowe i regionalne[6].
Uwagi
- ↑ W dokumentach szkolnych, w tym w Sprawozdaniu Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927 było podawane nazwisko „Pohlman”. Por. XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 11, 21. W późniejszych publikacjach pojawiała się forma nazwiska „Pohlmann”. Por. Antoni Pohlmann. Nekrologi. „Dziennik Polski”, s. 5, Nr 66 z 19 marca 1987.
Przypisy
- 1 2 XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 11, 21.
- ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 239.
- ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 335.
- ↑ Edward Zając, Oświata i szkolnictwo. Życie kulturalne. Środowisko kulturalne, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 577.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2017-01-03].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Antoni Pohlmann. Nekrologi. „Dziennik Polski”, s. 5, Nr 66 z 19 marca 1987.
- 1 2 3 Historia Instytutu Pojazdów Szynowych Politechniki Krakowskiej. m8.mech.pk.edu.pl. [dostęp 2017-01-03].
- ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 140.