Aphodius alpinus
| Aphodius alpinus | |
| (Scopoli, 1763) | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię |
Aphodiini |
| Podplemię |
Aphodiina |
| Rodzaj |
Aphodius |
| Podrodzaj |
(Oromus) |
| Gatunek |
Aphodius (Oromous) alpinus |
Aphodius (Oromus) alpinus – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny plugowatych.
Chrząszcz o mocno wypukłym ciele długości od 5 do 7 mm. Odnóża ma barwy brunatnej lub czerwonawej. Reszta ciała jest czarna lub pokrywy mają czerwonawy wierzchołek, rzadziej całe pokrywy są czerwone lub mają czarne paski na brunatnoczerwonym tle. Głowa jest wyposażona w guzki i ma pomarszczoną okolicę nadustka. Przedplecze jest u nasady obrzeżone z wyjątkiem części środkowej. Tarczka ma kształt trójkątny, a pokrywy wyposażone są w ząbek barkowy. Pierwszy człon stopy odnóży tylnych jest tak długi jak kolejne trzy razem wzięte[1].
Owady dorosłe spotyka się od czerwca do sierpnia w odchodach owiec, kóz, jeleni oraz w norach świstaków[1][2].
Zasięg geograficzny
Gatunek zasiedla tereny górskie środkowej Europy, notowany też z Masywu Centralnego, Pirenejów i Apeninów. W Polsce rozprzestrzeniony w Tatrach, Bieszczadach, Beskidzie Zachodnim (Babia Góra) i Beskidzie Śląskim (Barania Góra)[1][2].
Przypisy
- 1 2 3 Żukowate - Scarabaeidae. Grupa podrodzin: Scarabaeidae laparosticti. Klucze do oznaczania owadów Polski, cz. XIX, zeszyt 28 a. Stebnicka Z.. Warszawa: 1976.
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Chrząszcze Coleoptera, Scarabaeoidea, Dascilloidea, Byrrhoidea i Parnoidea. Katalog Fauny Polski XXIII, 9. Warszawa: 1983.