Apoloniusz Nieniewski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Apoloniusz Paweł Nieniewski herbu Nałęcz (ur. 7 lipca 1856 w Sędzicach, zm. 17 maja 1922 w Warszawie) – polski architekt.
Życiorys
Był synem Cypriana Nieniewskiego (potomek Andrzeja Nieniewskiego[1]) i jego pierwszej żony Augusty z Dembińskich. Jego bratankiem był pułkownik Adam Nieniewski[2].
Apoloniusz Nieniewski maturę zdawał w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Studiował na wydziale architektury politechniki w Rydze, którą ukończył w 1880. Studia te uzupełniał jeszcze w Wiedniu i Paryżu[3].
W 1883 zamieszkał w Warszawie i pracował początkowo w biurach architektonicznych Karola Kozłowskiego i Józefa Piusa Dziekońskiego[3]. W 1886 współpracował przy przebudowie przez Karola Kozłowskiego pałacu Brühla w Warszawie na biura telegrafu. W 1896 otworzył w Warszawie z Władysławem Adolfem Kozłowskim biuro budowlane, które obaj architekci prowadzili do 1904 roku.
Prowadził wykłady z zakresu budownictwa na Politechnice Warszawskiej, przez osiem lat był kierownikiem sal rysunkowych w Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej. Od 1916 piastował urząd budowniczego okręgowego magistratu[4].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 191-6-1)[5].
Jego żoną była Joanna z Załuskowskich (1865-1942), ich córka Halina (1890-1942) była działaczką oświatową, oficerem AK, została aresztowana i zamordowana przez Niemców.
Realizacje (m.in.)
- Dom Pracy dla Chłopów im. Mańkowskich przy ul. Wileńskiej (1900)
- Dom dla sierot przy ul. Rakowieckiej w 1901
- Gmach Towarzystwa Pracowników Handlowych i Przemysłowych przy ul. Siennej (1912–1914)[3]
- Hale Mirowskie w Warszawie (z m.in. Bolesławem Miłkowskim)[6][7]
- Gmach Dyrekcji Szczegółowej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Płocku[3]
- Kościół w Dalikowie (1908–1913)
- Dekoracja rzeźbiarska katedry Wniebowzięcia NMP w Sosnowcu
- dwór w Woli Boglewskiej[8]
- dwór w Sobianowicach[9]
- dom zdrojowy w Nałęczowie
- Szkoła rolnicza w Sobieszynie koło Garwolina (ukończona w 1896)[3]
- dwór w Rogowie
- dwór w Biskupicach k. Sieradza (1904–1905)[3]
Przypisy
- ↑ Andrzej Wcisło: Myszkowscy h. Jastrzębiec. myszkowscy.pl, 2021-11-14. [dostęp 2022-05-16]. (pol.).
- ↑ Elżbieta Halina Nejman: Szlachta Sieradzka XIX wieku – Herbarz, N. 2017, s. 258. [dostęp 2022-05-16].
- 1 2 3 4 5 6 Ś.p. Apoloniusz Nieniewski, „Architekt” (3-4), 1922, s. 19.
- ↑ Paweł Fruba Apoloniusz Nieniewski [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXIII wyd. 1978
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: NAŁĘCZ-NIENIEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-06].
- ↑ Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 228.
- ↑ Hala Gwardii do remontu: miasto ogłasza kolejny przetarg w formule PPP [online], architektura.muratorplus.pl [dostęp 2024-07-03] (pol.).
- ↑ Pałac Kępalskich w Woli Boglewskiej. Opuszczona ponad stuletnia willa popada w ruinę. Miejsce przyciąga jednak poszukiwaczy skarbów [online], 24 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-03].
- ↑ Piąte życie pałacu w Kijanach - LAJF magazyn lubelski [online], 22 kwietnia 2016 [dostęp 2024-07-03] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Apoloniusz Nieniewski. Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-21]