Ara Ketu
| Rok założenia |
1980 |
| Pochodzenie |
Salvador, Brazylia |
| Gatunek |
axé, samba-reggae, afro-pop |
| Skład |
| Tatau |
| Byli członkowie |
| Larissa Luz |
Ara Ketu – brazylijski blok karnawałowy i zespół muzyczny z gatunku axé i afro-pop. Został założony w 1980 roku w dzielnicy Periperi miasta Salvador w stanie Bahia w Brazylii i był jednym z pierwszych zespołów, który rozpowszechnił muzykę axé w całym kraju. Ara Ketu wystąpił po raz pierwszy podczas karnawału w 1981 roku, a motywem przewodnim była postać Oxóssi – bóstwa (orixá) z panteonu afrobrazylijskiego kultu candomblé. Oxóssi jest patronem zespołu i jego charakterystyczne barwy – niebieski i biały – są też kolorami zespołu. Wokalistą grupy Ara Ketu jest Tatau[1].
Pochodzący z dzielnicy Tororó, Tatau rozpoczął karierę wokalisty w wieku 14 lat, a pierwsze teksty piosenek układał mając 16 lat. Występował także jako perkusista, zdobył m.in. nagrodę na festiwalu promowanym przez zespół Olodum. W wieku 18 lat dołączył do zespołu Ara Ketu. W 2008 roku Tatau zdecydował się na solową karierę i wydał płytę Formas e formas, jednak niecałe 5 lat później, w 2012 roku, postanowił powrócić do Ara Ketu i nagrali wspólnie płytę A Volta (Powrót)[1].
W latach 80. bloki afro były prawie nieznane szerszej publiczności, a utwory ich autorstwa były wykonywane przez innych artystów, takich jak Margareth Menezes czy Banda Reflexus. Na przykład utwór Uma História de Ifã z pierwszej płyty Ara Ketu, wydanej w 1987 r., pojawił się rok później na płycie Margareth Menezes i dopiero wtedy odniósł wielki sukces[2].
Podobnie jak inne bloki karnawałowe z Salvadoru, Ara Ketu prowadzi także działalność społeczną. Instytut Edukacyjny i Kulturalny Ara Ketu (IAK) działa w dzielnicy Periperi w Salvadorze, a jego celem jest ułatwienie mieszkańcom dostępu do wydarzeń kulturalnych. W 1980 r. powstała Escolinha de Percussão (Szkółka Perkusyjna), a w 1997 r. utworzono Oficyny Ara Ketu, edukując dzieci i młodzież za pomocą capoeiry, gry na perkusji, tańca i teatru. Działający obecnie Instytut Ara Ketu ma na celu propagowanie kultury afrobrazylijskiej[3].
Dyskografia
Albumy studyjne
| Rok nagrania |
Tytuł |
Wyróżnienie |
| 1987 |
Ara Ketu |
|
| 1988 |
Contos de Benin |
|
| 1992 |
Ara Ketu |
|
| 1993 |
De Periperi |
|
| 1994 |
Bom Demais |
|
| 1995 |
Ara Ketu Dez |
|
| 1996 |
Dividindo Alegria |
Platynowa płyta |
| 1997 |
Prá Lá de Bom |
|
| 2000 |
Vida |
Złota płyta |
| 2001 |
Ara Ketu |
|
| 2003 |
Obrigado a Você |
|
| 2004 |
25 Emoções |
|
| 2005 |
Meu Tudo |
|
Albumy na żywo
| Rok nagrania |
Tytuł |
Wyróżnienie |
| 1998 |
Ara Ketu ao Vivo |
Diamentowa płyta |
| 1999 |
Ara Ketu e o Povo ao Vivo de Novo |
|
| 2002 |
Ensaios do Ara Ketu CD/DVD |
|
| 2008 |
CD/DVD Ara Ketu ao vivo em Salvador |
|
| 2015 |
A Volta |
|
Składanki
| Rok nagrania |
Tytuł |
| 1995 |
The Best of Ara Ketu |
| 2004 |
O melhor do Ara Ketu |
| 2005 |
Maxximum (Ara Ketu) |
Single
| Rok nagrania |
Tytuł |
| 1993 |
Periperi |
| 1994 |
Ara Ketu Bom Demais |
| 1995 |
Festa na cidade |
| 1996 |
Avisa a vizinha |
| 1996 |
Ara Ketu dez |
| 1997 |
Pipoca |
| 1997 |
Tá na cara |
| 1998 |
Mal-Acostumada |
| 1998 |
Fanfarra |
| 1998 |
Ô meu pai |
| 1999 |
No swing do Ara Ketu |
| 1999 |
Alegria da cidade |
| 1999 |
Minha Razão de Viver |
| 1999 |
Telefona |
| 2000 |
Amantes |
| 2000 |
Toma lá, dá cá |
| 2001 |
Cobertor |
| 2002 |
Pra levantar poeira |
| 2003 |
Carta branca |
| 2003 |
Êta amor |
| 2004 |
Incendeia |
| 2005 |
Pergunte pro seu coração |
| 2009 |
É amor |
| 2010 |
Símbolo do Coração |
| 2011 |
Joelho |
| 2012 |
A Volta |
| 2013 |
Oportunidade (na żywo) |
Wyróżnienia karnawałowe
| Rok |
Nagroda |
Uwagi |
| 1997 |
Troféu Dodô e Osmar |
Najlepszy blok afro |
| 1998 |
Prêmio Top de Marketing |
|
| 1998 |
Troféu Planeta Xuxa |
Najlepsza muzyka |
| 2001 |
Troféu Caymmi |
Najlepsza płyta Axé |
| 2005 |
Troféu Raça Negra |
|
| 2006 |
Troféu Dodô e Osmar |
Najlepszy blok Barra / Ondina |
| 2009 |
Press Ward |
Najlepszy zespół Axé |
| 2011 |
Troféu Dodô e Osmar |
Najlepszy artysta afro |