Artropleura
| Arthropleura | |||
![]() Arthropleura armata | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp |
Wije? | ||
| Gromada | |||
| Rząd |
Arthropleurida | ||
| Rodzina |
Arthropleuridae | ||
| Rodzaj |
Arthropleura | ||
| Gatunki | |||
| |||
Artropleura (Arthropleura) – rodzaj wymarłego roślinożernego wija, spokrewnionego ze współczesnymi dwuparcami, żyjącego w późnym karbonie (około 300 milionów lat temu) na podmokłych terenach dzisiejszej Nowej Szkocji, stanów Illinois, Ohio i Pensylwania oraz Szkocji.
Artropleura mierzyła od 1,5 do 2,5 metra, co czyni ją największym lądowym stawonogiem w historii Ziemi. Osiągnięcie tak znacznych rozmiarów możliwe było prawdopodobnie dzięki większej niż obecnie zawartości tlenu w atmosferze ziemskiej (innym przedstawicielem olbrzymich stawonogów jest też Meganeura) oraz braku naturalnych wrogów, np. olbrzymich drapieżnych kręgowców.
Stawonóg ten zaopatrzony był prawdopodobnie w 30 par odnóży, których ślady odkryto w stanowisku Joggins w Nowej Szkocji. Budowa zwierzęcia każe domyślać się, że w przeciwieństwie do współczesnych wijów, które oddychają za pomocą tchawek, artropleura używała do tego celu innych organów, być może nawilżonych skrzeli.
Artropleury wymarły na początku permu, wraz z pustynnieniem wielkich połaci Ziemi i spadkiem poziomu tlenu w atmosferze.
Skamieniałe ślady kroczenia artropleury po podłożu są opisane jako ichnotakson Diplichnites cuithensis[1].
Przypisy
- ↑ Derek E. G. Briggs, A. Guy Plint, Ron K. Pickerill. Arthropleura trails from the Westphalian of eastern Canada. „Palaeontology”. 27 (4), s. 843-855, 1984. (ang.).
Bibliografia
- Arthropleurida. Palaeos, 2002-06-17. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-21)]. (ang.).
