Ary Sperski

Autoportret, 1937 rok

Apolinary (Ary) Sperski (ur. 23 lipca 1902, zm. 24 grudnia 1946 w Milanówku[1]) – polski artysta malarz, portrecista i ilustrator.

Życiorys

Urodził się 23 lipca 1902 w pow. święciańskim na Wileńszczyźnie, w rodzinie Wacława i Julii z Kindurów[2]. Błędnie przypisywano mu w literaturze przedmiotu pochodzenie żydowskie[1].

Studiował w latach 20. XX wieku w Centralnej Szkole Rysunku Technicznego barona Aleksandra L. Stieglitza w Leningradzie[1]. Pod koniec lat 20. lub na początku lat 30. przybył do Polski i zamieszkał w Łodzi. Łukasz Grzejszczak zaliczył go do malarzy łódzkich, ale Sperski mieszkał i miał pracownię w Pabianicach (od 1932, przy ul. Zamkowej 2[3]). Ok. 1934 zamieszkał w Warszawie[1].

Kilkanaście jego portretów osób postronnych zostało opublikowanych w rocznikach 1932 i 1933 „Łodzi w Ilustracji”[4], w tym „Autoportret” w nr 53 z 28 grudnia 1930. Od 1934 wystawiał swoje prace w warszawskiej Zachęcie[2].

Portret Marii – żony artysty

Zajmował się głównie malarstwem portretowym, rzadziej malował obrazy rodzajowe i akty. Wykonał m.in. portrety Marszałka Piłsudskiego, gen. Składkowskiego i żony oraz obraz Na prawym brzegu Wisły (nagrodzony w 1937 zaszczytnym wyróżnieniem)[2]. W artykule w „ABC – Nowinach codziennych” z roku 1937 Jerzy Stokowski napisał recenzję o Jego wystawie w warszawskim salonie Czesława Garlińskiego przy ulicy Mazowieckiej 8. W roku 1937 Sperski został nagrodzony brązowym medalem na międzynarodowej wystawie w Paryżu.

Sperski ilustrował powieść Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego „Orły podkarpackie” (Wydawnictwo „Pobudki”, Przemyśl 1938).

Od 1 stycznia 1927 był mężem Marii Skierst[2]. Pochowany na cmentarzu w Milanówku (rok śmierci na płycie nagrobnej: 1945)[5].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy. Tom XI. Magdalena Tarnowska, Urszula Makowska. Warszawa: 2023, s. 580-581. [dostęp 2025-02-22].
  2. 1 2 3 4 Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: 1939, s. 287. [dostęp 2021-10-18].
  3. ↑ Artysta w swojej pabianickiej pracowni; [w:] „Łódź w Ilustracji”, 22.01.1933, nr 4, s. 1.
  4. ↑ Najprawdopodobniej jako element zaprogramowanej akcji promocyjnej co redakcja „Kuriera Łódzkiego”, której dodatkiem niedzielnym była „ŁwI”, czyniła nie raz w odniesieniu do innych łódzkich artystów. To by potwierdzało jednoznacznie fakt osiedlenia się w Łodzi maksymalnie w 1930 r.
  5. ↑ Cmentarz w Milanówku. Przewodnik biograficzny. Milanówek: Archiwum Państwowe Dokumentacji Osobowej i Płacowej, 2009, s. 238

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.