Aspidoscelis

Aspidoscelis
Fitzinger, 1843[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – A. hyperythrus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Nadrodzina

Gymnophthalmoidea

Rodzina

tejowate

Rodzaj

Aspidoscelis

Typ nomenklatoryczny

Lacerta sexlineata Linnaeus, 1766

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Aspidoscelis – rodzaj jaszczurek z rodziny tejowatych (Teiidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowych Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Gwatemali, Belize, Hondurasie, Salwadorze, Nikaragui i Kostaryce[3].

Systematyka

Etymologia

  • Aspidoscelis (rodz. męski): gr. ασπις aspis, ασπιδος aspidos „tarcza”[4]; σκελος skelos, σκελεος skeleos „noga”[5].
  • Verticaria (rodz. żeński): późnołac. verticalis „koronowany”, od łac. vertex, verticis „czubek głowy”[6]. Gatunek typowy: Cnemidophorus hyperythrus Cope, 1864.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

  • Aspidoscelis angusticeps (Cope, 1878)
  • Aspidoscelis arizonae (Van Denburgh, 1896)
  • Aspidoscelis burti (E.H. Taylor, 1938)
  • Aspidoscelis calidipes (Duellman, 1955)
  • Aspidoscelis carmenensis (Maslin & Secoy, 1986)
  • Aspidoscelis ceralbensis (Van Denburgh & Slevin, 1921)
  • Aspidoscelis communis (Cope, 1878)
  • Aspidoscelis costatus (Cope, 1878)
  • Aspidoscelis cozumela (Gadow, 1906)
  • Aspidoscelis danheimae (Burt, 1929)
  • Aspidoscelis deppii (Wiegmann, 1834)
  • Aspidoscelis dixoni (Scudday, 1973)
  • Aspidoscelis espiritensis (Van Denburgh & Slevin, 1921)
  • Aspidoscelis exsanguis (Lowe, 1956)
  • Aspidoscelis franciscensis (Van Denburgh & Slevin, 1921)
  • Aspidoscelis gularis (Baird & Girard, 1852)
  • Aspidoscelis guttatus (Wiegmann, 1834)
  • Aspidoscelis hyperythrus (Cope, 1864)
  • Aspidoscelis inornatus (Baird, 1859)
  • Aspidoscelis labialis (Stejneger, 1890)
  • Aspidoscelis laredoensis (McKinney, Kay & R. Anderson, 1973)
  • Aspidoscelis lineattissimus (Cope, 1878)
  • Aspidoscelis marmoratus (Baird & Girard, 1852)
  • Aspidoscelis martyris (Stejneger, 1891)
  • Aspidoscelis maslini (Fritts, 1969)
  • Aspidoscelis maximus (Cope, 1864)
  • Aspidoscelis mexicanus (W. Peters, 1869)
  • Aspidoscelis motaguae (Sackett, 1941)
  • Aspidoscelis neomexicanus (Lowe & Zweifel, 1952)
  • Aspidoscelis neotesselatus (Walker, Cordes & H.L. Taylor, 1997)
  • Aspidoscelis opatae (Wright, 1967)
  • Aspidoscelis pai (Wright & Lowe, 1993)
  • Aspidoscelis parvisocius (Zweifel, 1960)
  • Aspidoscelis pictus (Van Denburgh & Slevin, 1921)
  • Aspidoscelis preopatae Barley, Reeder, Nieto-Montes de Oca, Cole & Thomson, 2021
  • Aspidoscelis rodecki (C.J. McCoy & Maslin, 1962)
  • Aspidoscelis sackii (Wiegmann, 1834)
  • Aspidoscelis scalaris (Cope, 1892)
  • Aspidoscelis septemvittatus (Cope, 1892)
  • Aspidoscelis sexlineatus (Linnaeus, 1766)
  • Aspidoscelis sonorae (Lowe & Wright, 1964)
  • Aspidoscelis stictogrammus (Burger, 1950)
  • Aspidoscelis tesselatus (Say, 1823) – rychlik szachownicowy[7]
  • Aspidoscelis tigris (Baird & Girard, 1852)
  • Aspidoscelis uniparens (Wright & Lowe, 1965)
  • Aspidoscelis velox (Springer, 1928)
  • Aspidoscelis xanthonotus (Duellman & Lowe, 1953)

Przypisy

  1. ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843. (łac.).
  2. ↑ E.D. Cope. Seventh Contribution to the Herpetology of Tropical America. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 11, s. 128, 1869. (ang.).
  3. 1 2 P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Aspidoscelis. The Reptile Database. [dostęp 2019-02-12]. (ang.).
  4. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 24.
  5. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 205.
  6. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 250.
  7. ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 390. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.