Atelognathus nitoi

	Atelognathus nitoi
	(Barrio, 1973)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy bezogonowe
Podrząd	Neobatrachia
Rodzina	Batrachylidae
Rodzaj	Atelognathus
Gatunek	Atelognathus nitoi
Synonimy
	Telmatobius nitoi Barrio, 1973; Atelognathus nitoi — Lynch, 1978; Atelognathus salai Cei, 1984; Atelognathus ceii Basso, 1998; Atelognathus jeinimenensis Meriggio, Veloso, Young & Nuñez, 2004;
	Telmatobius nitoi Barrio, 1973; Atelognathus nitoi — Lynch, 1978; Atelognathus salai Cei, 1984; Atelognathus ceii Basso, 1998; Atelognathus jeinimenensis Meriggio, Veloso, Young & Nuñez, 2004;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie

Atelognathus nitoi – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Batrachylidae.

Gatunek znany z lasów umiarkowanych Chile (Aysén; Reserva Nacional Lago Jeinimeni; Cerro Castillo, Coihaique Alto i Chile Chico) i przyległej Argentyny (Cerro Challhuaco, Park Narodowy Nahuel Huapi, Bariloche, Río Negro; Lago General Vintter, Chubut, Laguna de los Gendarmes, północna granica Lago Buenos Aires, prowincja Santa Cruz, z najbardziej wysuniętą na południe populacją z Paso Roballos)^[2].

Miejsce typowe odłowu holotypu: Laguna Verde w Cerro Challhuaco w Argentynie^[3]. Na tym terenie płaz występuje pospolicie, a liczebność jego populacji utrzymuje się na stabilnym poziomie. Wedle badań opublikowanych w 1999 wynosi co najmniej 1000 osobników^[3].

Początkowo za miejsce występowania A. nitoi uznawano tylko lokalizację typową i jej okolice (i takie ujęcie do tej pory stosuje IUCN^[3]). W 2019 roku Barrasso i Basso w oparciu o badania genetyczne zaproponowali uznanie za młodsze synonimy A. nitoi następujących taksonów: A. salai (wraz z wcześniej zsynonimizowanym z nim A. jeinimenensis) i A. ceii^[4]. Tym samym zasięg występowania gatunku jest obecnie znacznie szerszy^[2].

Zwierzę zamieszkuje wilgotne rejony położone na wysokości od 500 do 1550 metrów nad poziomem morza^[2]. Jego siedlisko stanowią stałe i tymczasowe zbiorniki wodne, jednakże rozród ma miejsce w stałych. Preferuje lasy z Nothofagus pumilio. Nie zanotowano dotychczas jego obecności na terenach zmodyfikowanych działalnością ludzką^[3].

Wśród zagrożeń dla gatunku IUCN wymienia pożary i turystykę, dostrzega też potrzebę monitoringu gatunku^[3].

Przypisy

↑ Atelognathus nitoi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 3 4 5 6 7 8 Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Atelognathus nitoi (Barrio, 1973), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-23] (ang.).
1 2 3 4 5 6 Atelognathus nitoi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ D.A.D.A. Barrasso D.A.D.A., N.G.N.G. Basso N.G.N.G., Low genetic divergence but many names in the endemic Patagonian frogs of the genus Atelognathus (Anura, Batrachylidae): A molecular genetic and morphological perspective, „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”, 57 (2), 2019, s. 383–399, DOI: 10.1111/jzs.12259 (ang.).

[itis-1] Atelognathus nitoi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[asw-2] 1 2 3 4 5 6 7 8 Darrel R.D.R. Frost Darrel R.D.R., Atelognathus nitoi (Barrio, 1973), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-23] (ang.).

[iucn-3] 1 2 3 4 5 6 Atelognathus nitoi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[bb-4] D.A.D.A. Barrasso D.A.D.A., N.G.N.G. Basso N.G.N.G., Low genetic divergence but many names in the endemic Patagonian frogs of the genus Atelognathus (Anura, Batrachylidae): A molecular genetic and morphological perspective, „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”, 57 (2), 2019, s. 383–399, DOI: 10.1111/jzs.12259 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]