Audaks

Audaks ( żył w połowie III w.) – żołnierz rzymski, męczennik, święty katolicki, przez historyków uznawany za postać fikcyjną^[1]

Żołnierz rzymski z połowy III wieku. Był świadkiem torturowania św. Anatolii, nawrócony w wyniku cudu, gdy jadowite węże wypuszczone na Anatolię nie robiły jej krzywdy. Za niesubordynację został wtrącony do więzienia i skazany na pokąsanie przez węże. W więzieniu miał wizję, w której św. Anatolia obiecała mu uwolnienie od okrutnej śmierci ale zapowiedziała też, że walcząc pod sztandarem wielkiego króla poniesie śmierć od miecza. W więzieniu przyjął chrzest. Na wieść o tym, że został chrześcijaninem, jego przełożeni wydali na niego wyrok śmierci przez ścięcie mieczem.^[2][1]

Wspomnienie liturgiczne świętego 10 lipca^[1].

Przedstawiany jest w stroju żołnierza rzymskiego. Jego atrybuty to palma męczeństwa i św. Anatolia trzymająca węże, nawiązują do pobytu w więzieniu, doświadczonych wizji św. Anatolii i męczeńskiej śmierci^[1].

• Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).