Augustyn Gąsiorowski
 Ślepowron | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Ojciec | |
Augustyn Gąsiorowski herbu Ślepowron (zm. 1752) – kasztelan bydgoski w latach 1745–1752, starosta radziejowski w latach 1720–1747[1].
Rodzina
Syn Macieja, kasztelana inowrocławskiego i Teresy Boglewskiej. Wnuk Andrzeja, kasztelana bydgoskiego. Poślubił Barbarę Rudnicką, córkę Józefa, starosty bolimowskiego. Z małżeństwa urodziło się pięcioro dzieci: Aniela, późniejsza żona Antoniego Kossowskiego, kasztelana inowłodzkiego; Monika, żona Michała Łubieńskiego, generała adjtutanta dworu królewskiego; Piotr, oberszlejtnant regimentu łanowskiego; Józef, starosta bytomski; Leon, podkomorzy królewski, odznaczony Orderem Świętego Stanisława.
Pełnione urzędy
Był dziedzicem dóbr majątkowych: Świesz, Lubsin oraz starostą radziejowskim. Urząd kasztelana bydgoskiego sprawował w latach 1745–1752.
Jako deputat i poseł na sejm elekcyjny z województwa brzeskokujawskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[2].
Przypisy
- ↑ Urzędnicy kujawscy i dobrzyńscy XVI-XVIII wieku, opr. Krzysztof Mikulski, Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego, Kórnik 1990, s. 229.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 51.
Bibliografia
- Adam Boniecki, "Herbarz Polski", (tom VI, str. 2, Gąsiorowscy herbu Ślepowron)