Augustyn Piotrowski (wiceminister)
| Data i miejsce urodzenia |
19 grudnia 1912 |
|---|---|
| Data śmierci |
4 marca 2004 |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy, ekonomista |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister handlu wewnętrznego (1967–1972), wiceminister handlu wewnętrznego i usług (1972–1975) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Augustyn Piotrowski (ur. 19 grudnia 1912 w Krakowie[1], zm. 4 marca 2004[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, ekonomista, więzień obozów koncentracyjnych, podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego (1967–1972) oraz Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług (1972–1975).
Życiorys
Syn Józefa i Anny. Absolwent Średniej Szkoły Handlowej (1930) i Wydziału Przemysłu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach (1958). W okresie międzywojennym do 1933 był pracownikiem umysłowym cegielni i browaru w Tarnowie, następnie pomocnikiem w sklepie i fryzjerem w Krynicy. Jesienią 1939 aresztowany, a następnie przetrzymywany w więzieniach w Nowym Sączu i Tarnowie, a od czerwca 1940 do maja 1945 w KL Auschwitz i KL Mauthausen[1].
W lipcu 1945 powrócił do Polski. Od października 1945 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, od 1948 w szeregach Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1945 podjął pracę jako starszy referent i kierownik administracyjny w zarządzie miejskim w Gliwicach, następnie od 1946 do 1947 referent i kierownik działu planowania Dyrekcji Fabryki Sadzy tamże. Następnie do 1953 zajmował stanowiska dyrektorskie w działach administracyjnych Zakładów Produkcji Sody Aktywnej i Centralnego Zarządu Przemysłu Barwników i Półproduktów w Gliwicach. Był p.o. dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Włókien Sztucznych w Łodzi (1953), dyrektorem naczelnym Centralnego Zarządu Materiałów Górniczych w Gliwicach (1954–1955) i dyrektorem Centralnego Zarządu Przemysłu Tworzyw Sztucznych i Lakierów w tamże (1955–1956). W 1957 został kierownikiem Wojewódzkiego Zarządu Handlu w Katowicach (od 1959 jako Wydział Handlu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach)[1].
Zajmował stanowisko podsekretarza stanu Ministerstwie Handlu Wewnętrznego (marzec 1967 – maj 1972)[3] i po przekształceniu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług (maj 1972 – czerwiec 1975)[4]. Następnie skierowany na emeryturę[1].
Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[2].
Odznaczenia
Przypisy
- 1 2 3 4 Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-11-21].
- 1 2 Informacje o pochówku. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2024-11-21].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 244.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 245.
- ↑ Dekoracja wysokimi odznaczeniami działaczy państwowych, „Trybuna Ludu”, nr 201, 22 lipca 1969, s. 8.
Bibliografia
- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-11-21].