Augustyn Woś

Augustyn Woś

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1932 Wola Dalsza
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 2010 Warszawa
profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonomika rolnictwa[1]
Alma Mater	Szkoła Główna Planowania i Statystyki
Doktorat	1961 – ekonomia SGPiS
Habilitacja	1964 – ekonomia SGPiS
Profesura	1971
Naukowiec, wykładowca
jednostka	Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – Państwowy Instytut Badawczy
jednostka	Szkoła Główna Handlowa; Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie; Katedra Agrobiznesu
jednostka	Wydział Ekonomiczny UMCS
Okres zatrudn.	1964–1974
Odznaczenia

Augustyn Woś (ur. 29 listopada 1932 w Woli Dalszej, zm. 23 sierpnia 2010 w Warszawie) – polski ekonomista, profesor nauk ekonomicznych, wieloletni dyrektor Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, wykładowca UMCS i SGPiS.

Ukończył szkołę podstawową w Woli Dalszej i Liceum Administracyjno-Gospodarcze w Łańcucie. Ukończył studia I stopnia na wydziale Handlu Wewnętrznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki i II stopnia na Wydziale Ogólno-Ekonomicznym, uzyskując w 1956 tytuł magistra ekonomii. Stopień doktora uzyskał w 1961 na tejże uczelni za pracę pt: „Elastyczność spożycia i popytu na żywność wśród ludności wiejskiej” (promotor – Maksymilian Pohorille). W 1964 na tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i pracy pt. „Elastyczność produkcji rolniczej”. W 1971 uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1975 profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych^[2].

W latach 1952–1964 pracował na SGPiS, od drugiego roku studiów jako zastępca asystenta, później jako asystent, a od 1961 adiunkt. Po uzyskaniu tytułu docenta, został przeniesiony na nowo utworzony Wydział Ekonomiczny UMCS. Na UMCS pracował w latach 1964–1974. Na Wydziale Ekonomicznym pełnił wiele funkcji, był m.in. prodziekanem (1967–1968)^[3], kierownikiem Katedry Ekonomiki Rolnictwa (1965–1966), kierownikiem Katedry Ekonomii Politycznej (1966–1974), dyrektorem Instytutu Ekonomii Politycznej i Planowania (1966–1973). W 1968 przebywał na rocznym stażu naukowym w kilku ośrodkach naukowych w USA jako stypendysta Fundacji Forda. W latach 1972–1974 był profesorem i zastępcą dyrektora do spraw naukowych w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN. W 1974 został dyrektorem Instytutu Ekonomiki Rolnictwa (od 1983 Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej) w Warszawie, funkcję tę pełnił do 1990, jednocześnie do 2002 był kierownikiem Zakładu Ogólnej Ekonomiki. W latach 1973–1990 był członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów. Był członkiem Komitetu Ekonomiki Rolnictwa oraz Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN. W latach 1974–1980 był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju oraz Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej. W latach 1986–1990 uczestniczył w pracach Zespołu Doradców Sejmowych. Był członkiem Konsultacyjnej Rady Gospodarczej (1980–1999), Rady Integracji Europejskiej (1997–1998), Rady Gospodarki Żywnościowej (1981–1988) oraz Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej, Zespołu Konsultantów Prezydenta RP do Spraw Obszarów Wiejskich i Rolnictwa, Rady Społeczno-Gospodarczej Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. W latach 1974–1990 był redaktorem naczelnym „Zagadnień Ekonomiki Rolnej”. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu, Międzynarodowego Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnych, Europejskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnych^[2]. Wypromował 18 prac doktorskich, pod jego kierunkiem stopień doktora otrzymali m.in. Jan Zalewa, Piotr Karpuś^[4].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D20 kol.-2-1)^[5].

• Złoty Krzyż Zasługi^[2]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
• Nagroda prezesa PAN (1976, 1986)^[2]
• Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Edukacji Narodowej (1965, 1970, 1974, 1984, 1994, 1995, 1998)^[2]
• Nagroda Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (1977, 1996)^[2]
• Nagroda im. Ludwika Waryńskiego (1987) za monografię "Rozwój i postęp w rolnictwie polskim" (Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1987)^[6]