Autalia longicornis

Autalia longicornis
Scheerpeltz, 1947
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	rydzenice
Plemię	Autaliini
Rodzaj	grzybolubka
Gatunek	Autalia longicornis

Autalia longicornis – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic. Zamieszkuje Europę i południowy zachód Azji.

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1947 roku przez Ottona Scheerpeltza^[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 2,6 do 3,2 mm, w zarysie z silnym przewężeniem między głową a przedpleczem. Ubarwienie cechuje się przedpleczem wyraźnie jaśniejszym od głowy oraz odwłokiem w części nasadowej znacznie jaśniejszym niż u wierzchołka. Skronie zwężają się od oczu do szyi niemal prosto. Czułki są smukłe, o członie czwartym wyraźnie dłuższym niż szerokim, a członie przedostatnim nieznacznie szerszym niż dłuższym. Przedplecze jest nieco szersze od głowy, zaopatrzone w parę ukośnych bruzd po bokach oraz bruzdę pośrodkową. Pokrywy są znacznie szersze od przedplecza i zaopatrzone w parę głębokich, podłużnych wcisków. Samiec ma edeagus z flagellum u podstawy skręconym więcej razy niż trzykrotnie^[2].

Owad zasiedlający tereny leśne. Bytuje w owocnikach grzybów naziemnych i nadrzewnych, w tym opieniek, mleczajów, gołąbków i borowikowatych, a także w gnijących trawach, przegrzybiałym listowiu i przy wyciekającym ze zranionych drzew soku^[3].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Polski, Czech, Słowacji, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Bośni i Hercegowiny, Grecji i europejskiej części Rosji. W Azji podawany jest z Cypru i Syrii^[1].