Bóg i diabeł w krainie słońca

Bóg i diabeł w krainie słońca (port. Deus e o Diabo na Terra do Sol) – brazylijski dramat filmowy z 1964 roku w reżyserii Glaubera Rochy, zrealizowany na podstawie autorskiego scenariusza. Obraz należy do nurtu Cinema Novo, zajmującego się społeczno-politycznymi problemami Brazylii lat 60. XX wieku.

Film startował w konkursie głównym o nagrodę Złotej Palmy na 17. MFF w Cannes, ale nie został nagrodzony^[1]. W późniejszych analizach film był traktowany jako prekursor Bonnie i Clyde'a (1967) Arthura Penna oraz spaghetti westernów^[2]; odnajdywano w nim równocześnie inspirację kinem Siergieja Eisensteina, Jean-Luca Godarda i Luisa Buñuela, jak również teatrem Bertolta Brechta i Jerzego Grotowskiego^[3].