Błękit bromofenolowy
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
2,6-dibromo-4-[3-(3,5-dibromo-4-hydroksyfenylo)-1,1-diokso-2,1λ6-benzoksatiol-3-ilo]fenol |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| 3,3′,5,5′-tetrabromofenolosulfoftaleina, S,S-ditlenek 4,4′-(3H-2,1-benzoksatiol-3-ylideno)bis(2,6-dibromofenolu) |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C19H10O5Br4S |
| Masa molowa |
669,96 g/mol |
| Wygląd |
różowe ciało stałe o zapachu fenolu i kwasu octowego[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
115-39-9 |
| PubChem |
8272 |
| SMILES |
C1=CC=C2C(=C1)C(OS2(=O)=O)(C3=CC(=C (C(=C3)Br)O)Br)C4=CC(=C(C(=C4)Br)O)Br |
|
| InChI |
InChI=1S/C19H10Br4O5S/c20-12-5-9(6-13(21)17(12)24)19(10-7-14(22)18(25)15(23)8-10)11-3-1-2-4-16(11)29(26,27)28-19/h1-8,24-25H |
| InChIKey |
UDSAIICHUKSCKT-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Błękit bromofenolowy – organiczny związek chemiczny stosowany jako wskaźnik pH. Poniżej pH 3,0 ma barwę żółtą, zaś powyżej wartości 4,6 staje się niebiesko-fioletowy. Barwnik ten jest stosowany w alkacymetrii, a także jako marker do kontroli procesu elektroforezy żelowej z użyciem agarozy lub poliakrylamidów.