Bładnice

Bładnice

miejscowość
Cmentarz ewangelicki i kościół (w tle)
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	cieszyński
Gmina	Skoczów
Liczba ludności (2008)	706
Strefa numeracyjna	33
Kod pocztowy	43-430[1]
Tablice rejestracyjne	SCI
SIMC	nie nadano
Położenie na mapie gminy Skoczów Bładnice
Położenie na mapie Polski Bładnice
Położenie na mapie województwa śląskiego Bładnice
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego Bładnice
49°46′30″N 18°47′14″E/49,775000 18,787222

Bładnice – sołectwo w gminie Skoczów w powiecie cieszyńskim, w województwie śląskim. Powierzchnia sołectwa wynosi 2.91 km kw.^[2], a liczba ludności 706, co daje gęstość zaludnienia równą 242,6 os./km². Położone jest na Pogórzu Śląskim, nad rzeką Bładnicą (lewym dopływem Wisły), w granicach historycznego regionu Śląska Cieszyńskiego. W granicach sołectwa wyróżnia się Bładnice Dolne oraz Bładnice Górne, których historia związana jest z pobliskim Nierodzimiem, obecnie znajdującym się w granicach Ustronia.

Wieś Bładnice po raz pierwszy wzmiankowane zostały w 1416 r. w dokumencie kancelaryjnym księcia cieszyńskiego Bolesława I^[3]. Wieś była własnością szlachecką włączoną do Nierodzimia, siedziby właściciela. Jeden z nich, Jeremiasz Czamer, w latach 1608-1609 wydzielił część Nierodzimia i Bładnic swojej żonie i synowi. W następnych latach właściciele zmieniali się częściej. Pod koniec XVIII wieku zakupił je cieszyński książę i włączył do Komory Cieszyńskiej.

W czasie reformacji miejscowa ludność przyjęła w dużej mierze nowe wyznanie. W 1787 w Bładnicach Górnych było 140 ewangelików i 53 katolików^[3].

Bładnice Górne nigdy nie stanowiły samodzielnej gminy a jedynie gminą katastralną w granicach Nierodzimia^[3]. Bładnice Dolne zaś stanowiły samodzielną gminę do 1945 roku.

W 1900 Bładnice Dolne stanowiły samodzielną gminę a Bładnice Górne były częścią gminy Nierodzim i znajdowały się w powiecie sądowym Bielsko. Zamieszkiwało je łącznie 317 osób w 40 budynkach, z tego wszyscy byli polskojęzyczni, 104 (32,8%) było katolikami a 213 (67,2%) ewangelikami^[4]. Do 1910 liczba mieszkańców spadła do 291 osób, z czego wszyscy dalej byli polskojęzyczni, 91 (31,3%) było katolikami a 200 (68,7%) ewangelikami^[5].

W 1921 Bładnice Dolne i Nierodzim znalazły się w granicach powiatu cieszyńskiego. W latach 1945–1954 Bładnice Dolne weszły w skład gminy zbiorowej Skoczów-Wieś, a w 1954 gromady Nierodzim. W 1973 wraz z Bładnicami Górnymi znalazły się w granicach gminy Skoczów.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bielskiego.

Na terenie wsi działalność duszpasterską prowadzi Kościół Ewangelicko-Augsburski (parafia Ewangelicko-Augsburska w Bładnicach, diecezja cieszyńska) i jest jedną z nielicznych w Polsce, na terenie których prowadzi działalność wyłącznie kościół inny niż Kościół Rzymskokatolicki.

W Bładnicach znajdowała się pracownia rusznikarza Czesława Kanafka wytwarzającego repliki historycznych armat i broni czarnoprochowej. Działa Pana Czesława występowały w filmach „Ogniem i Mieczem” i „Pan Tadeusz”^[6].

Przez miejscowość przechodzi czerwona trasa rowerowa nr 24 (Pętla rowerowa Euroregionu Śląsk Cieszyński)

• Bładnice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 245 .