Babka długoogonowa
| Knipowitschia longecaudata[1] | |||
| (Kessler, 1877) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
babka długoogonowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Babka długoogonowa[3] (Knipowitschia longecaudata) – gatunek ryby z rodzaju babkowatych (Gobiidae).
Występowanie
Morze Czarne, Morze Azowskie i Morze Kaspijskie.
Występuje w wodach słonawych, na płyciznach, na piasku lub wśród wodorostów. Preferuje wody o temp. od 4 do 20 °C.
Cechy morfologiczne
Osiąga 5 cm długości. W płetwach grzbietowych 6–8 twardych i 7–9 miękkich promieni, w płetwie odbytowej 1 twardy i 8–9 miękkich promieni.
Odżywianie
Żywi się niewielkimi dennymi bezkręgowcami.
Rozród
Trze się po pierwszej zimie od III do VII. Samice mogą brać udział w tarle kilka razy w roku. Ziarna ikry mają wymiary 3,0–3,8 mm. Samiec strzeże ikry w jamkach pod kamieniami, roślinnością bądź muszlami mięczaków. Żyje do 2 lat.
Przypisy
- ↑ Knipowitschia longecaudata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Knipowitschia longecaudata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Fritz Terofal, Claus Militz, Ryby słodkowodne, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Jacek Wagner (tłum.), Warszawa: Świat Książki, 1997, ISBN 83-7129-441-7, OCLC 830128659.
Bibliografia
Knipowitschia longecaudata (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 11 maja 2010]

