Pręcikowarg dźwięczny
| Bacillochilus xenostridulans | |
| Gallon, 2010 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Harpactirinae |
| Rodzaj |
Bacillochilus |
| Gatunek |
pręcikowarg dźwięczny |
Pręcikowarg dźwięczny[1] (Bacillochilus xenostridulans) – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Jedyny z monotypowego rodzaju pręcikowarg (Bacillochilus). Zamieszkuje Angolę.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2010 roku przez Richarda C. Gallona[2][3] na podstawie dwóch samic odłowionych w 1905 roku. Jako miejsce typowe wskazano Catumbellę w angolskiej prowincji Benguela[3].
Morfologia
Samice osiągają od 21,6 do 24,5 mm długości ciała przy karapaksie długości od 8,4 do 10 mm i szerokości od 6,8 do 7,7 mm oraz opistosomie (odwłoku) długości od 10 do 10,5 mm i szerokości od 6,4 do 6,8 mm. Ubarwienie ciała u okazów przechowywanych w alkoholu jest jednolicie żółtobrązowe z jaśniejszymi obrączkami na odnóżach, siateczkowanym wierzchem opistosomy i ciemną linią podłużną na jej spodzie. Samiec pozostaje nieznany nauce. Część głowowa karapaksu jest słabo wyniesiona, a jego jamki mają postać głębokich, poprzecznych dołków. Oczy pary przednio-bocznej są największe, a tylno-środkowej najmniejsze. Szczękoczułki mają 8 lub 9 ząbków na przednich krawędziach rowków. Odznaczają się obecnością w częściach tylno-bocznych skopul zbudowanych z pałeczkowatych szczecinek pierzastych, przy jednoczesnym braku skopul w częściach przednio-bocznych. Liczba kuspuli na szczękach wynosi 165–190, a na wardze dolnej 48–63. Nogogłaszczki mają na powierzchniach przednio-bocznych grupę rozseparowanych szczecin kolcowatych liczniejszą niż u większości Harpactirinae. Sternum ma trzy pary owalnych sigilli położonych przykrawędziowo. Odnóża zwieńczone są parą nieząbkowanych pazurków. Samicze genitalia mają szereg długich i pozakrzywianych do wewnątrz szczecin na tylnej krawędzi tarczki epigastrycznej oraz parę spermatek zwieńczonych pojedynczym, okrągłym w przekroju płatkiem każda[3].
Występowanie
Gatunek afrotropikalny, znany wyłącznie z lokalizacji typowej w Angoli[3].
Przypisy
- ↑ Dominik Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae). Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, Kraków: Ridero, 14 marca 2025, s. 51, ISBN 978-83-8414-021-5 (pol.).
- ↑ Gen. Bacillochilus Gallon, 2010. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-08].
- 1 2 3 4 Richard C. Gallon. A new genus and species of Harpactirinae from coastal Angola (Araneae, Theraphosidae). „Bulletin of the British Arachnological Society”. 15 (3), s. 79-82, 2010. DOI: 10.13156/arac.2010.15.3.79.