Baeocera tenuis
| Baeocera tenuis | |
| Löbl et Leschen, 2003 | |
![]() | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
łodzikowate |
| Plemię |
Scaphisomatini |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Baeocera tenuis |
Baeocera tenuis – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych, podrodziny łodzikowatych i plemienia Scaphisomatini.
Gatunek ten opisany został w 2003 roku przez Ivana Löbla i Richarda A.B. Leschena[1].
Chrząszcz o umiarkowanie wypukłym z wierzchu ciele długości od 1,2 do 1,3 mm, barwy rudobrązowej z jaśniejszymi odwłokiem i wierzchołkami pokryw oraz ochrowymi do żółtawych czułkami i odnóżami. Jedenasty człon czułków jest umiarkowanie wydłużony. Rzędy przyszwowe na pokrywach są krótkie i sięgają do ich wierzchołkowej ⅓. Rzędy epipleuralne pokryw są wyraźnie zaznaczone. Tylna para skrzydeł jest silnie zredukowana. Epimeryty śródtułowiawyposażone są w linie mezepimeralne. Zapiersie (metawentryt) jest po bokach punktowane. Odnóża mają golenie tęgie u nasady; te u nóg tylnych są co najwyżej nieco pogrubione ku wierzchołkom. Samiec ma wydłużony gonokoksyt z wierzchołkowym stylusem. Jego edeagus cechuje nieco dłuższa od wyrostka wierzchołkowego nabrzmiała część nasadowa, brak delikatnych i łuskowatych struktur w woreczku wewnętrznym oraz szerokie, wydłużone flagellum[1].
Owad endemiczny dla Nowej Zelandii, znany tylko z Wyspy Północnej[1].
