Baharijazaur
| Bahariasaurus ingens | |
| Stromer, 1934 | |
![]() | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzaj |
bahariazaur |
| Gatunek |
Bahariasaurus ingens |
Bahariazaur (Bahariasaurus ingens) – dinozaur z grupy teropodów (Theropoda). Żył w okresie kredy (ok. 99-93 mln lat temu) na terenach Afryki. Jego szczątki znaleziono w Egipcie. Rauhut (1995) uznał bahariazaura za przedstawiciela Carcharodontosauridae[1]. Kręgi krzyżowe wykazują budowę typową dla abelizaurów a cały szkielet jest nieodróżnialny od Deltadromeus[2].
Holotyp to obecnie zniszczony, bardzo niekompletny szkielet, na który składały się 2 kręgi piersiowe, łuk neuralny, fragment żebra, 3 kręgi krzyżowe, kość łonowa i proksymalna część kości kulszowej. Paratypy to kręgi ogonowe i kość kulszowa, kręg grzbietowy, kości kulszowe oraz fragment kości kulszowej[3]. Kolejne szczątki, składające się z 6 kręgów ogonowych pochodzących z albu Nigru został przypisany do tego taksonu przez Lapparenta (1960)[4]. Materiał pochodzący z wczesnego cenomanu północno-wschodniej Brazylii Medeiros i Schultz (2002) oznaczyli jako cf. Bahariasaurus sp[5].
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Oliver W. Rauhut. Zur systematischen Stellung der afrikanischen Theropoden Carcharodontosaurus Stromer 1931 und Bahariasaurus Stromer 1934. „Berliner geowissenschaftliche Abhandlungen E16 (Gundolf-Ernst-Festschrift)”, s. 357-375, 1995. (niem.).
- ↑ Matthew T. Carrano, Scott D. Sampson. The Phylogeny of Ceratosauria (Dinosauria: Theropoda). „Journal of Systematic Palaeontology”. 6, s. 183-236, 2008. DOI: 10.1017/S1477201907002246. (ang.).
- ↑ Ernst Stromer. Ergebnisse der Forschungsreisen Prof. E. Stromers in den Wüsten Ägyptens. II. Wirbeltierreste der Baharije-Stufe (unterstes Cenoman). 13. Dinosauria. „Abhandlungen der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, Mathematisch-Physikalische Klasse”. 22, s. 1-79, 1934.. (niem.).
- ↑ Albert-Félix de Lapparent. Les dinosauriens du "Continental intercalaire" du Sahara central. „Memoirs of the Geological Society of France”. 88A, s. 1-57, 1960. (fr.).
- ↑ M. A. Medeiros, C. L. Schultz. A fauna dinossauriana da "Laje do Coringa", Cretáceo Médio do nordeste do Brasil. „Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro”. 60, s. 155-162, 2002. (port.).

