Sułtanat Bahmanidów

Sułtanat Bahmanidów
brak współrzędnych
1347–1518
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Bidar
Data powstania	1347
Data likwidacji	rozpad między 1490 a 1518^[1]
Język urzędowy	dakhini
Sułtanat Bahmanidów ok. 1470 r.

Sułtanat Bahmanidów – państwo muzułmańskie w Indiach ze stolicą w Gulbardze, a potem w Bidarze^[1]. Istniejące w latach 1347–1518^[1].

Założył je namiestnik sułtana delhijskiego Muhammada Tughlaka, Ala ad-Din Bahmani^[1]. Był on pochodzenia perskiego. Jego secesja miała miejsce w 1347 roku i za jego rządów państwo przeżywało szczyt swej świetności. Szachowie Bahmanidzcy wprowadzili w swoim królestwie wzorce kulturowe bazujące na perskiej tradycji i ustanowili język dakhini językiem urzędowym. W sułtanacie rozwijał się również muzułmański nurt mistyczny - sufizm^[2]. Bahmanidzi stale toczyli walki z hinduskim państwem Widżajanagar, które próbowało uzyskać supremację w Dekanie^[1]. Za najwybitniejszego władcę sułtanatu uznawany jest Firuz Szach panujący w okresie od 1397 - 1422 roku, na który też przypada największy rozkwit państwa^[3]. Na przełomie XV i XVI w. sułtanat Bahmanidów rozpadł się na pięć niezależnych księstw - Ahmadnagar, Bidźapur, Golkonda, Berar i Bidar^[2].

Przypisy

1 2 3 4 5 Bahmanī sultanate, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2024-08-08] (ang.).
1 2 Agnieszka Kuczkiewicz-Fraś. Sułtanaty Dekańskie. „Polityka pomocnik historyczny - Dzieje Indii”. 3, s. 82, 2017. Warszawa: Polityka sp. z o.o. s.k.a.. ISSN 2391-7717.
↑ Agnieszka Kuczkiewicz-Fraś. Sułtanaty Dekańskie. „Polityka pomocnik historyczny - Dzieje Indii”. 3, s. 83, 2017. Warszawa: Polityka sp. z o.o. s.k.a.. ISSN 2391-7717.

Historia Indii

Prehistoria i starożytność	Cywilizacja doliny Indusu (3300–1300 p.n.e.) Dynastia Sun (ok. 1700–1500 p.n.e.) Dynastia Puru-Bharata-Kuru-Pandawa (ok. 1700–1026 p.n.e.) Dynastia Bharata (ok. 1700–1400 p.n.e.) Dynastia Puru (ok. 1400–1200 p.n.e.) Dynastia Kuru (ok. 1400–450 p.n.e.) Dynastia Pandawa (ok. 1200–315 p.n.e.) Dynastia Janjua Shahi (VI w. – 1026) Magadha (ok. 1700 p.n.e. – 550 n.e.) Dynastia Brihadratha (ok. 1700–799 p.n.e.) Dynastia Pradjota (799–684 p.n.e.) Dynastia Harijanka (545-346 p.n.e.) Dynastia Śiśunaga (684–424 p.n.e.) Dynastia Szakja (ok. 650–500 p.n.e.) Dynastia Nanda (424–321 p.n.e.) Dynastia Maurjów (324–184 p.n.e.) Dynastia Śunga (185–73 p.n.e.) Dynastia Kanva (73–26 p.n.e.) Dynastia Guptów (ok. 240–550) Dynastia Pandya (od ok. 550 p.n.e.) Państwo Chera (ok. 300 p.n.e. – 1314 n.e.) Hellenistyczni królowie Baktrii (ok. 250–85 p.n.e.) Dynastie Indo-Scytyjskie (ok. 85 p.n.e. – 45 n.e.) Władcy Indo-Partyjscy (ok. 21–100) Państwo Kuszanów (ok. 1–375) Dynastia Chola (ok. 100–1279)
Średniowiecze i nowożytność	Pallawowie (275–882) Kadambowie (345–525) Zachodnia Dynastia Ganga (350–1024) Dynastia Ćalukjów (543–1156) Państwo Szaszanki (600–625) Imperium Harszy (606–648) Maharadżowie Koczinu (VII wiek – 1964) Rasztrakutowie (735–982) Dynastia Szahi (ok. 890–1026) Dynastia Parmarów w Malwie (ok. 800–1305) Dynastia Seuna Yadavas w Devagiri (850–1334) Państwo Hoysala (1000–1346) Południowa Dynastia Kalachuri (1130–1184) Sułtanat Delhijski (1206–1526) Sułtanat Bahmanidów (1322–1527) Królestwo Widźajanagaru (1336–1660) Królestwo Mysoru (1399–1950) Dynastia Qutb Shahi (1518–1687) Sułtanat Malwy (1390–1562) Sułtanat Gudźaratu (1407–1573) Indie Portugalskie (1510–1961) Państwo Wielkich Mogołów (1526–1857) Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska (1600–1858) Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (1602–1799) Duńska Kompania Wschodnioindyjska (1616–1730) Francuska Kompania Wschodnioindyjska (1664–1794) Państwo Maratha (1674–1818) Nawabowie Bengalu (1707–1770) Nawabowie Awadh (1722–1856) Nizamowie Hajdarabadu (1720–1948) Szwedzka Kompania Wschodnioindyjska (1731–1813) Indie Francuskie (1769–1954) Państwo Sikhów (1801–1849) Maharadżowie Kaszmiru (1846–1949) Indie Brytyjskie (1858–1947)
Współczesność	Dominium Indii (1947–1950) Dominium Pakistanu (1947–1956) Indie (od 1950)

Kontrola autorytatywna (państwo historyczne):

Encyklopedie internetowe: