Barbara Iglikowska
| Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1908 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
18 marca 1995 |
| Instrumenty |
głos |
| Zawód |
śpiewaczka, pedagożka |
| Aktywność |
profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku, solistka Opery Poznańskiej i Warszawskiej |
| Odznaczenia | |
      .jpg){kind=small} | |
Barbara Iglikowska, 1. voto Bragińska (ur. prawdopodobnie 15 marca 1908 w Odessie, zm. 18 marca 1995 w Gdańsku) – polska śpiewaczka i pedagożka.
Życiorys
Urodziła się w rodzinie Józefa Chmielnickiego[1], lekarza, i Marii z domu Aswadurow, pianistki[2]. Była uczennicą Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Odessie (od 8 roku życia) i Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (kurs fortepianu u Aleksandra Michałowskiego). W 1930 uzyskała dyplom z wokalistyki w Konserwatorium Warszawskim. Jej nauczycielami byli Maria Sankowska i Stefan Belina-Skupiewski. W 1932 zdobyła II nagrodę na I Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym w Warszawie, dzięki czemu została zaangażowana jako solistka do Opery Warszawskiej[3]. Przed II wojną światową występowała także w Polskim Radiu i na estradach.
Od 1949 do 1951 była solistką Opery Poznańskiej, w której śpiewała m.in. partię Berty w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego[4]. W latach 1945–1947 uczyła śpiewu w Gdańskim Instytucie Muzycznym w Sopocie. Od 1947 do 1971 była nauczycielką Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej w Gdańsku[5]. Od 1948 do 1994 (z przerwami 1949–1951 i 1974–1976) wykładała w PWSM w Sopocie i Gdańsku, w której prowadziła klasę śpiewu solowego[6]. W latach 1957–1963 pełniła tam funkcję dziekana Wydziału Wokalnego. W 1965 uzyskała stopień docenta, w 1990 – profesora zwyczajnego. Jej uczniami byli m.in. Florian Skulski, Stefania Toczyska, Bożena Porzyńska[7].
Od 1948 była żoną Józefa Iglikowskiego (1894–1975), dowódcy wojskowej grupy operacyjnej na Wybrzeżu[2].
Zmarła w Gdańsku, pochowana na cmentarzu Oliwskim (kwatera 28-20-1)[8].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1971)
- Złoty Krzyż Zasługi (1964)
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 maja 1956)[1]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (25 marca 1955)[9]
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1971)
- Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1967)
- Złota Odznaka Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków[10]
- Medal pamiątkowy z okazji 25-lecia Wyzwolenia Gdańska (1975)
Źródło:[2].
Nagrody
- II nagroda na I Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym w Warszawie (1932)
- Nagroda Wojewody Gdańskiego w dziedzinie kultury i nauki (1975)
- Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (1994)[11]
Źródło:[2].
Przypisy
- 1 2 M.P. z 1956 r. nr 97, poz. 1096 „za zasługi w pracy pedagogicznej i społecznej”.
- 1 2 3 4 IGLIKOWSKA BARBARA, śpiewaczka, profesor Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2024-10-29].
- ↑ Andrzej Zawilski, Barbara Iglikowska [online], gedanopedia.pl [dostęp 2021-02-23].
- ↑ Barbara Bragińska-Iglikowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-02-23].
- ↑ Małgorzata Kamińska i Władysław Chwin, HISTORIA Zespołu Szkół Muzycznych w Gdańsku-Wrzeszczu [online], zsm-gdansk.edu.pl [dostęp 2021-02-23].
- ↑ Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku [online], chopin.nifc.pl [dostęp 2021-02-23].
- ↑ Wydział III [online], amuz.gda.pl [dostęp 2021-02-23].
- ↑ Barbara Iglikowska [online], cmentarze-gdanskie.pl [dostęp 2021-02-23].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 25 marca 1955 r. nr 0/431 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Laureaci Złotej Odznaki [online], spa-m.pl [dostęp 2021-02-23].
- ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-10-29].