Barczel świerkowy
| Gastrodes abietum | |
| Bergroth, 1914 | |
_-_(imago)%252C_Molenhoek%252C_the_Netherlands.jpg) Osobnik dorosły | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd |
Pentatomomorpha |
| Nadrodzina |
Lygaeoidea |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Rhyparochrominae |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Gastrodes |
| Gatunek |
barczel świerkowy |
Barczel świerkowy[1][2] (Gastrodes abietum) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny brudźcowatych.
Taksonomia
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1914 roku przez Ernsta Evalda Bergrotha[3].
Morfologia
Pluskwiak o spłaszczonym, stosunkowo szerokim, owalnym w obrysie ciele[4][2] długości od 5,9 do 7,2 mm[3]. Jego oskórek ma lekko połyskującą powierzchnię. Czarna, trójkątna w zarysie głowa jest stosunkowo małych wymiarów. Półkuliste oczy złożone są brunatnie ubarwione[2]. Czarne lub brunatne czułki wyróżniają się od tych u barczela sosnowego niewystającym poza przedni brzeg głowy członem pierwszym[4][2]. Przedplecze jest dwubarwne: część tylna i krawędzie boczne części przedniej są ubarwione jasno, natomiast pozostała część przedplecza jest czarna[4]. Punktowanie przedplecza jest słabe, na części czarnej niemal zanikłe[1]. Śródtułów ma czarną tarczkę i jasnobrązowe półpokrywy, jaśniejsze niż u barczela sosnowego[2][4].
Ekologia
Gatunek fitofagiczny, żerujący na świerkach. Osobniki dorosłe odżywiają się nasionami, a larwy oprócz nasion ssą także igły roślin żywicielskich. Za dnia owady te kryją się głównie wewnątrz szyszek, opuszczając je nocą; rzadziej spotykane są pod odstającą korą. Osobniki dorosłe, a niekiedy także larwy zimują wewnątrz szyszek, nie opuszczając ich nawet po opadnięciu. Rozród ma miejsce wiosną. Samice składają w maju jaja wewnątrz starych szyszek. Osobniki dorosłe nowego pokolenia pojawiają się w lipcu lub sierpniu, rzadko wcześniej[3].
Występowanie
Owad palearktyczny, znany z niemal całej Europy, od północnych części rejonu śródziemnomorskiego po północne koło podbiegunowe. Dalej na wschód sięga Syberii. W Europie Środkowej jest gatunkiem nierzadkim, a miejscami częstym[3].
Przypisy
- 1 2 Gastrodes abietum – Barczel świerkowy. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2020-04-11].
- 1 2 3 4 5 Barczel sosnowy. Gastrodes grossipes (De Geer, 1773). [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2020-04-11].
- 1 2 3 4 Ekkehard Wachmann, Albert Melber, Jürgen Deckert: Wanzen. Band 3: Pentatomomorpha I: Aradoidea (Rindenwanzen), Lygaeoidea (Bodenwanzen u. a.), Pyrrhocoroidea (Feuerwanzen) und Coreoidea (Randwanzen u. a.). Keltern: Goecke & Evers, 2007, seria: Die Tierwelt Deutschlands und der angrenzenden Meeresteile nach ihren Merkmalen und nach ihrer Lebensweise. ISBN 978-3-937783-29-1.
- 1 2 3 4 Tristan Bantock, Joseph Botting: Gastrodes ambietum. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. 2018. [dostęp 2020-04-11].