Barklya syringifolia

*Barklya syringifolia*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	Cercidoideae
Rodzaj	Barklya
Gatunek	Barklya syringifolia
	Nazwa systematyczna
	Barklya syringifolia F.Muell.; J. Proc. Linn. Soc., Bot. 3: 158 (1859)
Synonimy
	Bauhinia syringifolia (F.Muell.) Wunderlin
	Bauhinia syringifolia (F.Muell.) Wunderlin

Barklya syringifolia – gatunek roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae) reprezentujący monotypowy rodzaj Barklya. Endemit wschodniej Australii (północno-wschodnia Nowa Południowa Walia, wschodni Queensland)^[3]. Rośnie w lasach i zaroślach na glebach powstających na piaskowcach, granitodiorytach i bazaltach. Kwitnie od października do stycznia, a owocuje od lutego do maja^[4]. Roślina uprawiana jest jako ozdobna^[5].

W nazwie naukowej rodzaju upamiętniony został Sir Henry Barkly (1815–1898), gubernator stanu Wiktoria^[5].

Morfologia

Pokrój: Drzewo do 18 m wysokości. Pędy nagie, kora dość gładka, biaława do szarobrązowej^[4].
Liście: Skrętoległe, z ogonkami liściowymi 2–8 cm długości, u nasady z przylistkami jajowatymi, 1,5 mm długości. Blaszka szeroko sercowata, 2,5–9 cm długości i szerokości, tępo lub czasami krótko zaostrzona. Na górnej powierzchni błyszcząca, od spodu bladozielona. Od podstawy rozchodzi się 7 wiązek przewodzących, między którymi wiązki kolejnych rzędów tworzą siateczkę^[4].
Kwiaty: Drobne, zebrane w gęste grona wyrastające na szczytach pędów i osiągających długość od kilku do kilkunastu cm. Grona te skupione są w wiechokształtne kwiatostany złożone. Działki dzwonkowatego kielicha osiągają do 3 mm długości, ząbki są krótkie i tępe. Płatki korony wszystkie podobne, z długimi (do 4 mm) paznokciami i rozszerzoną łatką o takiej samej długości. Początkowo korony są żółte, z czasem stają się pomarańczowe. Pręcików jest 10, są wolne i osiągają ok. 7 mm długości. Słupek ma 8 mm długości, jest nagi i zwieńczony jest drobnym znamieniem^[4].
Owoce: Eliptyczne, mniej lub bardziej faliste, ciemnobrązowe strąki o długości 3–4,5 cm i szerokości 1–1,5 cm. Zawierają 1 lub 2, rzadko 3 nasiona^[4].

Systematyka

Pozycja systematyczna

Gatunek i rodzaj z podplemienia Bauhiniinae, plemienia Cercideae i podrodziny Cercidoideae z rodziny bobowatych Fabaceae^[6].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2024-12-12] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-12-12] (ang.).
1 2 3 Barklya syringifolia F.Muell., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-12-12] .
1 2 3 4 5 Flora of Australia. Vol. 12. Mimosaceae (excl. Acacia), Caesalpiniaceae, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, Australia, 1998, s. 166 (ang.).
1 2 G. P. Lewis, Brian Schrire, Barbara Mackinder, Mike Lock: Legumes of the World. Royal Botanic Gardens, Kew, 2005, s. 64. ISBN 978-1-900347-80-8.
↑ Genus: Barklya F. Muell.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2024-12-12].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2024-12-12] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-12-12] (ang.).

[powo-3] 1 2 3 Barklya syringifolia F.Muell., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-12-12] .

[austral-4] 1 2 3 4 5 Flora of Australia. Vol. 12. Mimosaceae (excl. Acacia), Caesalpiniaceae, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, Australia, 1998, s. 166 (ang.).

[legumes-5] 1 2 G. P. Lewis, Brian Schrire, Barbara Mackinder, Mike Lock: Legumes of the World. Royal Botanic Gardens, Kew, 2005, s. 64. ISBN 978-1-900347-80-8.

[grin-6] Genus: Barklya F. Muell.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2024-12-12].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]