Baszłyk

Baszłyk (tat. başlıq, tur. başlık, od baş – głowa) – rodzaj nakrycia głowy, kaptur z długimi końcami do zawiązywania pod brodą lub owijania wokół szyi albo pasa, szyty z grubego sukna lub filcu.
W połowie XVIII wieku wprowadzono go w armii rosyjskiej. Na krótko przyjął się również we Francji w połowie XIX wieku jako element stroju kobiecego. Było to połączenie szala z kapturem zwieńczonym ozdobnym chwostem (rodzaj pompona). W Polsce i Rosji baszłyk nosili głównie wojskowi i dzieci, które widywano w baszłykach jeszcze w międzywojennym dwudziestoleciu. Długie końce kapturów skrzyżowane z przodu jak szalik, wiązano z tyłu w pasie. W czasie srogich zim dobrze chronił przed mroźnym wiatrem[1][2].
Przypisy
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Krystyna Kubalska-Sulkiewicz (red.), wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 42966164.
- ↑ Małgorzata Szubert: Leksykon rzeczy minionych i przemijających. Warszawa: Wydawnictwo Muza, 2003. ISBN 83-7319-138-0.