Bathytoshia

	Bathytoshia
	Whitley, 1933
	; Przedstawiciel rodzaju – B. lata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ryby chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Infragromada	Euselachii
(bez rangi)	płaszczki
Nadrząd	orleniokształtne
Rodzina	ogończowate
Podrodzina	Dasyatinae
Rodzaj	Bathytoshia
	Typ nomenklatoryczny
	Dasyatis thetidis Ogilby, 1899 (= Trygon lata Garman, 1880)
Synonimy
	Urolophoides Lindberg, 1930;
	Urolophoides Lindberg, 1930;
Gatunki
	4 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście
	4 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Bathytoshia – rodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Dasyatinae w obrębie rodziny ogończowatych (Dasyatidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Oceanu Atlantyckiego i Oceanu Spokojnego^[3]^[4].

Morfologia

Długość ciała do 430 cm; masa ciała (największa opublikowana) 300 kg^[4].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1933 roku australijski ichtiolog Gilbert Percy Whitley w artykule poświęconym badaniom ichtiologicznym opublikowanym w czasopiśmie Records of the Australian Museum^[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie (również monotypowe)) B. lata.

Etymologia

Bathytoshia: gr. βαθυς bathus ‘głęboko’; rodzaj Toshia Whitley, 1933^[5].
Urolophoides: rodzaj Urolophus Müller & Henle, 1837 (Urolophidae); gr. -οιδης -oidēs ‘przypominający’^[6]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie (także monotypowe)): Urolophoides giganteus Lindberg, 1930 (= ?Trygon brevicaudata Hutton, 1875).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[3]:

Bathytoshia brevicaudata (Hutton, 1875)
Bathytoshia centroura (Mitchill, 1815) – ogończa zachodnia^[7]
Bathytoshia lata (Garman, 1880)

Opisano również gatunek wymarły z miocenu Europy^[8]:

Bathytoshia probsti (Cappetta, 1970)

Przypisy

1 2 G.P. Whitley. Studies in ichthyology. No. 7. „Records of the Australian Museum”. 19 (1), s. 61, 1933. (ang.).
↑ В.К. Солдатов & Г.У. Линдберг. Обзор рыб дальневосточных морей. „Известия тихоокеанского научно-исследовательского института рыбного хозяйства и океанографии”. 5, s. 24, 1930. (ros. • ang.).
1 2 RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-14] (ang.).
1 2 R. Froese & D. Pauly: Bathytoshia. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
↑ Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 172. (ang.).
↑ E. Jackowski. Nazewnictwo ryb [nazwy naukowe, polskie i angielskie]. „Magazyn Przemysłu Rybnego”. 6, s. nienumerowane, 2001. ISSN 1428-362X.
↑ H. Cappetta. Les Sélaciens du Miocène de la région de Montpellier. „Palaeovertebrata”. Mémoire extraordinaire. 3, s. 91, 1970. (fr.).

[whi-1] 1 2 G.P. Whitley. Studies in ichthyology. No. 7. „Records of the Australian Museum”. 19 (1), s. 61, 1933. (ang.).

[lin-2] В.К. Солдатов & Г.У. Линдберг. Обзор рыб дальневосточных морей. „Известия тихоокеанского научно-исследовательского института рыбного хозяйства и океанографии”. 5, s. 24, 1930. (ros. • ang.).

[cof-3] 1 2 RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-14] (ang.).

[fro&pau-4] 1 2 R. Froese & D. Pauly: Bathytoshia. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-14]. (ang.).

[ety-5] Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).

[jae-6] E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 172. (ang.).

[jac-7] E. Jackowski. Nazewnictwo ryb [nazwy naukowe, polskie i angielskie]. „Magazyn Przemysłu Rybnego”. 6, s. nienumerowane, 2001. ISSN 1428-362X.

[cap-8] H. Cappetta. Les Sélaciens du Miocène de la région de Montpellier. „Palaeovertebrata”. Mémoire extraordinaire. 3, s. 91, 1970. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]