Bawełnica wiązowo-porzeczkowa

Bawełnica wiązowo-porzeczkowa

Schizoneura ulmi
(Linnaeus, 1758)
Mszyca, wylinki oraz stadia przejściowe
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	piersiodziobe
Nadrodzina	mszyce
Rodzina	bawełnicowate
Rodzaj	Schizoneura
Gatunek	bawełnica wiązowo-porzeczkowa
Synonimy
Eriosoma ulmi

Bawełnica wiązowo-porzeczkowa (Schizoneura ulmi L.) – gatunek mszyc z rodziny bawełnicowatych (Pemphigidae). Dla całego rodzaju charakterystyczne są skrzydła przednie z rozwidloną żyłką medialną i tylne z dwoma żyłkami kubitalnym. Stopy dwuczłonowe. Pokolenia dzieworodne nie mają oczu złożonych, a jedynie 3 proste przyoczka. Na ciele gruczoły woskowe produkujące woskowy nalot.

Ze złożonych jesienią na korze wiązu jaj wylęgają się mszyce i przenoszą się na spodnią stronę liści. Po dorośnięciu rozmnażają się dzieworodnie i wkrótce jest ich bardzo dużo. Opanowane przez bawełnicę liście, a właściwie ich połowy, grubieją, odbarwiają się i skręcają w charakterystyczny sposób. Dorosłe postacie drugiego pokolenia są uskrzydlone i przefruwają na porzeczki. Składają larwy w szczelinach ziemi, w pobliżu korzeni. Stamtąd larwy przenoszą się na korzenie, tam pasożytują i dorastają. Jesienią pojawia się kolejne pokolenie uskrzydlone i ono przenosi się na wiązy i składa zimujące jaja.

• 
  Liście wiązu opanowane przez bawełnicę (początek maja)
• 
• 
• 
• 
  Liść na początku czerwca, opuszczony przez pokolenie uskrzydlone

• Pławilszczikow N., Klucz do oznaczania owadów, PWRiL, Warszawa 1972
• Węgorek W., Nauka o szkodnikach roślin, PWRiL, Warszawa 1972