Bawolec rudy
| Alcelaphus caama | |||
| (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
bawolec rudy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
![]() | |||
Bawolec rudy[2], dawniej: kama[3] (Alcelaphus caama) – gatunek dużej antylopy, do niedawna traktowany jako podgatunek antylopy krowiej.
Nazwa zwyczajowa
We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej dla określenia gatunku używana była nazwa zwyczajowa kama[3]. Ostatecznie w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano oznaczenie bawolec rudy[2].
Występowanie i biotop
Afryka Południowa – Angola, Botswana, Lesotho, Namibia, Południowa Afryka, Suazi i Zimbabwe. Zajmują otwarte tereny trawiaste, głównie sawanny.
Charakterystyka ogólna
Budowa i tryb życia podobny do bawolca krowiego. Przedstawiciele gatunku są bardzo spokojne, wręcz flegmatyczne. Mają rogi o długości 40 cm, które są u nasady zrośnięte w jeden wspólny pień, dalej zaś lirowato wygięte, z pierścieniowatymi zgrubieniami na powierzchni. Występują u osobników obu płci.
Bawolec rudy ta osiąga wiek 15 lat na wolności i 20 lat w zoo.
Znaczenie
Bawolec rudy stanowi pokarm dużych ssaków drapieżnych.
Zagrożenia i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został wpisany jako podgatunek bawolca krowiego i zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski)[1].
Przypisy
- 1 2 IUCN SSC Antelope Specialist Group, Alcelaphus buselaphus ssp. caama, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2010-06-13] (ang.).
- 1 2 Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- 1 2 Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
Bibliografia
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Alcelaphus caama w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 13 czerwca 2010]

