Bazylika Santa Maria del Popolo

Bazylika Santa Maria del Popolo

Basilica Santa Maria del Popolo

bazylika mniejsza, kościół parafialny i tytularny
Państwo	Włochy
Miejscowość	Rzym Piazza del Popolo 12[1]
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Santa Maria del Popolo
Bazylika mniejsza	od niepamiętnych czasów
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	1 stycznia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1227
Położenie na mapie Rzymu Bazylika Santa Maria del Popolo
Położenie na mapie Włoch Bazylika Santa Maria del Popolo
Położenie na mapie Lacjum Bazylika Santa Maria del Popolo
41°54′41″N 12°28′35″E/41,911389 12,476389
Strona internetowa

Bazylika Santa Maria del Popolo (wł. Basilica Santa Maria del Popolo, łac. Sanctae Mariae de Populo) – tytularna, rzymskokatolicka, bazylika mniejsza znajdująca się na północnym skraju Piazza del Popolo w Rzymie.

Obecnie kościół tytularny kardynała Stanisława Dziwisza.

Kościół znajduje się w IV Rione Rzymu – Campo Marzio przy Piazza del Popolo^[1].

• 1099 – papież Paschalis II nakazuje zburzenie grobu cesarza Nerona, wyrzucenie jego szczątków do Tybru i wzniesienie na miejscu grobu kaplicy ku czci Matki Boskiej
• 1227 – na miejscu kapliczki powstaje kościół zbudowany na zlecenie papieża Grzegorza IX. Kościół wzniesiono z datków ludu rzymskiego, stąd być może wzięła się jego nazwa. Nazwę można również tłumaczyć tym, że kościół wznosi się niedaleko bramy del Popolo, którą wszystkie ludy wchodziły do Rzymu
• 1472-1477 – podczas pontyfikatu papieża Sykstusa IV kościół jako jedna z pierwszych rzymskich budowli zostaje przebudowany w stylu renesansowym. Autorem projektu przebudowy, za Giorgio Vasarim przez długi czas przypisywanego Baccio Pontellemu, w świetle współczesnych badań^[2] jest Andrea Bregno
• 1489 – Pinturicchio kończy malowanie fresków w kaplicy rodu Rovere
• 1516 – zakończenie budowy kaplicy Chigich przez Rafaela
• 1534 – Sebastiano del Piombo wznosi ołtarz w kaplicy Chigich
• 1658 – kościół zostaje odnowiony według projektu Berniniego na zlecenie papieża Aleksandra VII

Kościół stał się parafialnym w XVI wieku, kiedy papież Pius IV stworzył parafię św. Andrzeja w kościele Sant’Andrea del Vignola, którą dołączył do zakonu augustianów na Piazza del Popolo, aby mnisi dbali o parafię. W 1587 roku kościół został podniesiony do godności kościoła tytularnego „Sanctae Mariae de Populo”.

Fasada

Dzwonnica

Kościół zbudowany w kształcie krzyża łacińskiego podzielono na trzy nawy.

W ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Najświętszej Maryi Panny namalowany, jak głosi legenda, przez św. Łukasza. Na obrazie znajduje się napis „Tu honorificenta populi nostri”. Obraz pierwotnie znajdował się w Sancta Sanctorum, przeniesiony został przez papieża Grzegorza IX. Za ołtarzem znajduje się chór zakonny ozdobiony freskami Pinturicchiego.

Wnętrze bazyliki

Wnętrze kopuły

Ołtarz główny

Po prawej stronie od wejścia znajduje się kaplica Venuti, kaplica Cibo, uważana za jedną z najpiękniejszych kaplic w Rzymie, w ołtarzu znajduje się obraz Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej pędzla Carlo Maratta, kaplica Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej i kaplica – ołtarz św. Katarzyny, w krzyżownicy – ołtarz Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny według projektu Berniniego, kaplica św. Łucji oraz kaplica św. Tomasza z Villanueva.

Kaplica Cibo

Kaplica Basso della Rovere

Po lewej stronie od wejścia znajduje się kaplice: kaplica Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, kaplica św. Katarzyny, ołtarz w krzyżownicy z obrazem św. Rodziny, kaplica Pana Jezusa Ukrzyżowanego, kaplica Millini, kaplica Chigich.

Caravaggio – Ukrzyżowanie św. Piotra

Annibale Carracci – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Caravaggio – Nawrócenie św. Pawła

Bazylika Santa Maria del Popolo jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctae Mariae de Populo)^[3]. Tytuł ten został ustanowiony 13 kwietnia 1587 roku^[3].

• Santa Maria del Popolo na Churches of Rome. (ang.).

• tytularne kościoły kardynalskie