Bedia Muvahhit

Bedia Muvahhit
Ilustracja
Bedia Muvahhit w 1933
Imię i nazwisko

Emine Bedia Muvahhit

Data i miejsce urodzenia

1896
Kadıköy

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1994
Stambuł

Współmałżonek

Ahmet Muvahhit (1923-1927)​
Friedrich von Statzer (1933-1951)

Emine Bedia Muvahhit (ur. 1896 w Kadıköy, zm. 20 stycznia 1994 w Stambule) – turecka aktorka teatralna i filmowa, jedna z pierwszych muzułmańskich aktorek filmowych w Turcji.

Życiorys

Urodziła się w 1896 w Kadıköy, późniejszej dzielnicy Stambułu, jako córka prokuratora Ahmeta Şekipa Beya i jego żony Emine. Edukację podstawową rozpoczęła w szkole Saint Antoine na wyspie Büyükada, następnie uczęszczała do szkoły średniej Kadıköy Terakki. Kontynuowała naukę w liceum Notre Dame de Sion w Stambule[1], gdzie opanowała język francuski i grecki[2].

W 1914 podjęła pracę jako telefonistka w państwowej firmie telekomunikacyjnej w Stambule, stając się jedną z pierwszych muzułmańskich kobiet zatrudnionych w sektorze publicznym Imperium Osmańskiego[2]. W 1921 rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka francuskiego w żeńskim liceum Erenköy[3]. W tym czasie poznała aktora teatralnego Ahmeta Muvahhita, za którego wyszła za mąż w 1923. Z tego małżeństwa miała syna, Şuayipa Sinę Arbela. Ahmet Muvahhit zmarł w 1927[2].

W 1933 poślubiła austriackiego muzyka Friedricha von Statzera, znanego później jako Ferdi Statzer, który przybył do Turcji w 1932 i uczył gry na fortepianie w Stambulskim Konserwatorium Miejskim oraz pracował jako kompozytor i pianista w Teatrze Miejskim w Stambule[1], gdzie Bedia występowała na scenie. Małżeństwo trwało 18 lat, aż do rozwodu w 1951. Po rozwodzie Bedia przyjęła nazwisko Muvahhit jako swoje artystyczne[2].

Kariera aktorska

W 1917 zadebiutowała w tureckim (ówcześnie osmańskim) przemyśle filmowym, grając małą rolę w filmie Pençe. W 1923, tuż po swoim ślubie z aktorem Ahmetem Muvahhitem, reżyser filmowy Muhsin Ertuğrul, przyjaciel obojga, planował nakręcenie filmu opartego na powieści Ateşten Gömlek autorstwa Halide Edib Adıvar[1][3].

Halide Edib Adıvar, pisarka, uczestniczka wojny o niepodległość Turcji (1919–1923) i działaczka na rzecz praw kobiet, nalegała, aby główną rolę w filmie zagrała turecka muzułmańska kobieta. Zaskoczeniem dla niej samej była decyzja, że rolę tę otrzymała Bedia Muvahhit. W filmie wystąpiła obok Neyyire Neyir[1][3].

Po zakończeniu zdjęć do Ateşten Gömlek wzięła udział w tournée teatralnym Darülbedayi w Izmirze wraz z mężem. Mustafa Kemal Atatürk, przebywający wówczas w mieście, poprosił jej męża, aby Bedia wystąpiła w sztuce, którą zamierzał obejrzeć, argumentując, że tureckie muzułmanki powinny pojawiać się na scenie. W ciągu jednego dnia nauczyła się roli Saride do sztuki Ceza Kanunu, adaptacji francuskiej sztuki Vingt jours à l'ombre autorstwa Pierre'a Vebera i Maurice'a Hennequina. 31 lipca 1923, zaledwie tydzień po podpisaniu traktatu lozańskiego, zadebiutowała na scenie przed przywódcą nowej Turcji, który pogratulował jej po przedstawieniu. Wystąpiła w ponad 200 sztukach w teatrach miejskich[1][3][4].

Po ponad pięćdziesięciu latach kariery aktorskiej, w 1975 przeszła na emeryturę, kończąc pracę w Teatrze Miejskim w Stambule[2][3].

Śmierć

Zmarła 20 stycznia 1994 w wieku 98 lat[3] w szpitalu Uniwersytetu Stambulskiego, gdzie trafiła po wypadku domowym[2]. Została pochowana na cmentarzu Aşiyan Asri w Stambule[1].

Filmografia

  • Ateşten Gömlek (1923)
  • İstanbul Sokaklarında (1931)
  • Karım Beni Aldatırsa (1933)
  • Beklenen Şarkı (1953)
  • Paydos (1954)
  • Yaşlı Gözler (1955)
  • Son Beste (1955)
  • Gülmeyen Yüzler (1955)
  • Çapkınlar (1961)
  • Gönül Ferman Dinlemez (1962)
  • Bir Gecelik Gelin (1962)
  • Belalı Torun (1962)
  • Barut Fıçısı (1963)
  • Genç Kızlar (1963)
  • İstanbul Kaldırımları (1964)
  • Kaynana Zırıltısı (1964)
  • Manyaklar Köşkü (1964)
  • Gençlik Rüzgarı (1964)
  • Halk Çocuğu (1964)
  • Anasının Kuzusu (1964)
  • Gel Barışalım (1964)
  • Sarı Kızla Kopuk Ahmet (1964)
  • Hizmetçi Dediğin Böyle Olur (1964)
  • Hep O Şarkı (1965)
  • Sevinç Gözyaşları (1965)
  • Bozuk Düzen (1966)
  • Aşkın Gözyaşları (1966)
  • Çalıkuşu (1966)
  • Sokak Kızı (1966)
  • O Kadın (1966)
  • Sevgilim Artist Olunca (1966)
  • Şoförün Kızı (1966)
  • Evlat Uğruna (1967)
  • Sen Benimsin (1967)
  • Zehirli Hayat (1967)
  • Dünyanın En Güzel Kadını (1968)
  • Katip (1968)
  • Ateşli Çingene (1969)
  • Esmerin Tadı Sarışının Adı (1969)
  • Lekeli Melek (1969)
  • Son Mektup (1969)
  • Tatlı Sevgilim (1969)
  • Yumurcak (1970)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Bedia Muvahhit [online], istanbulkadinmuzesi.org [dostęp 2025-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-15] (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Bedia Muvahhit [online], biyografiler.com [dostęp 2025-03-18] (tur.).
  3. 1 2 3 4 5 6 Ocak [online], kultur.gov.tr, 14 marca 2014 [dostęp 2025-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-14] (tur.).
  4. Bedia Muvahhit ödülü Tangör'ün [online], hurriyet.com.tr, 9 maja 2009 [dostęp 2025-03-18] (tur.).

Linki zewnętrzne