Benzofenon
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
difenylometanon |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| difenyloketon, keton difenylowy |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C13H10O |
| Inne wzory |
(C6H5)2CO, Ph2CO |
| Masa molowa |
182,22 g/mol |
| Wygląd |
białe kryształy[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
119-61-9 |
| PubChem |
3102 |
| DrugBank |
DB01878 |
| SMILES |
O=C(C2=CC=CC=C2)C1=CC=CC=C1 |
|
| InChI |
InChI=1S/C13H10O/c14-13(11-7-3-1-4-8-11)12-9-5-2-6-10-12/h1-10H |
| InChIKey |
RWCCWEUUXYIKHB-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
| Farmakokinetyka |
|
| Działanie |
fotouczulające |
|
Benzofenon (difenyloketon, keton difenylowy) – organiczny związek chemiczny, najprostszy keton aromatyczny. W małych ilościach powstaje w organizmie podczas metabolizmu niektórych benzodiazepin. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, dobrze rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych. Stosowany do wyrobu leków, kosmetyków i środków owadobójczych. Pochodne bywają stosowane w filtrach przeciwsłonecznych.