Beria Onger
| Pełne imię i nazwisko |
Bakiye Beria Onger |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1921 |
| Data i miejsce śmierci |
13 lutego 2015 |
| Partia | |
| Małżeństwo |
Fahir Onger |
Beria Onger, właśc. Bakiye Beria Onger (ur. 1921, zm. 13 lutego 2015 w Stambule[1]) – turecka działaczka feministyczna i pisarka. Była pionierką postępowego ruchu kobiecego w Turcji. Przewodniczyła Postępowemu Stowarzyszeniu Kobiet (tur. İlerici Kadınlar Derneği, İKD), dopóki nie zostało zakazane po zamachu stanu w 1980. Onger kandydowała również do Senatu jako członkini Komunistycznej Partii Turcji (TKP) w 1979.[2]
Życiorys
Studiowała prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Ankarze, który ukończyła w 1941. Pracowała jako urzędniczka państwowa, po czym w 1957 rozpoczęła samodzielną praktykę prawniczą[3].
W 1965 założyła niewielką organizację kobiecą[4]. Następnie w 1975 została prezeską-założycielką Postępowego Stowarzyszenia Kobiet (tur. İlerici Kadınlar Derneği, İKD), która walczyła o demokratyczne i ekonomiczne prawa kobiet[5]. Kierowała organizacją aż do jej zamknięcia przez rząd w 1979[3][6]. Była również założycielka Stowarzyszenia Pokoju działającego w latach 1977-1980[7].
Pracowała także jako dziennikarka, publikując artykuły w obronie praw kobiet w gazecie „Cumhuriyet” i czasopismach związków zawodowych, w tym w „Akşam” w latach, gdy gazeta ta była własnością Konfederacji Tureckich Związków Zawodowych[3]. Była również redaktorką naczelną gazety „Kadınların Sesi” (pol. Głos Kobiet)[8], która stanowiła organ prasowy Postępowej Organizacji Kobiet. Poza tym opublikowała kilka książek i broszur na temat wyzwolenia kobiet w Turcji[9].
W wyborach w 1979 kandydowała do Senatu Republiki Turcji jako kandydatka niezależna, związana z Komunistyczną Partią Turcji (TKP). W Stambule otrzymała 22 000 głosów, ale nie została wybrana[9].
Zmuszona została do ucieczki za granicę po tureckim zamachu stanu w 1980, ale później wróciła do Turcji[1].
Przypisy
- 1 2 Bakiye Beria Onger yaşamını yitirdi [online], cumhuriyet.com.tr, 13 lutego 2015 [dostęp 2024-08-01] (tur.).
- ↑ Bakiye Beria Onger Yoldaşımızı Kaybettik [online], tkp-online.org, 13 lutego 2015 [dostęp 2024-08-01] (tur.).
- 1 2 3 İstanbul Bağımsız Senatör Adayı Kalan Beria Onger'i Tanıtıyoruz, „Kadınların Sesi”, tustav.org, 1979, s. 18-20 (tur.).
- ↑ Andrew D.J. Shield, Immigrants in the Sexual Revolution: Perceptions, Participation, and Belonging, The Netherlands and Denmark, 1960s-80s, City University of New York, 2016, s. 238 (ang.).
- ↑ Muazzez Pervan, İlerici Kadınlar Derneği., İlerici Kadınlar Derneği (1975-1980) : kırmızı çatkılı kadınlar'ın tarihi | WorldCat.org, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 2013, ISBN 978-975-333-289-7 [dostęp 2024-08-01].
- ↑ Nancy Polin i inni, The WREE-view: Bulletin of Women for Racial and Economic Equality: WREE-view: Bulletin of Women for Racial and Economic Equality, The, „The WREE-view”, 4 (2), Independent Voices. Reveal Digital, 1979 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
- ↑ Doğan Görsev (red.), Türkiye'de Barış Savaşımı'nın Küçük Seyir Defteri, Infomedia Satz & Verlag GmbH, 1986, s. 14–23.
- ↑ KADINLARIN SESİ [online], TÜSTAV [dostęp 2024-08-01] (tur.).
- 1 2 Sennur Sezer, Beria Onger’in ardından [online], evrensel.net, 2015 [dostęp 2024-08-01] (tur.).