Berzelianit
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Cu2Se |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
2,0 |
| Układ krystalograficzny |
regularny |
| Gęstość |
6,65–7,0 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
srebrzystobiała, ołowianoszara (szybko ciemnieje) |
| Połysk |
metaliczny |
Berzelianit – minerał zawierający selen, należy do gromady siarczków i pokrewnych kruszców. Występuje rzadko.
Minerał znany od 1832 r. Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego chemika Jönsa Jacoba Berzeliusa (1779–1848), który był jego odkrywcą.
Charakterystyka
Właściwości
Zazwyczaj występuje w cienkich skupieniach dendrytowych i masach ziemistych. Jest nieprzezroczysty. Rozpuszcza się w stężonym kwasie azotowym. Poznany w paragenezie z innymi selenkami. Teoretycznie zawiera 61,62% Cu; zwykle zawiera troszeczkę Ag.
Występowanie
Minerał pochodzenia hydrotermalnego. Współwystępuje z kruszcami miedzi i selenu. Tworzy wrostki w klockmannicie.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Niemcy – Harz, Szwecja – w żyłach kalcytowych Skrikerum, Argentyna.
- W Polsce: rozpoznany w Kletnie na Dolnym Śląsku.
Bibliografia
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE, Warszawa 1993.
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne Warszawa 1965.
Linki zewnętrzne
- Galeria i artykuł o berzelianicie na stronie Webmineral.com (ang.)
- artykuł o berzelianicie na stronie Mindat.org (ang.)
Identyfikatory zewnętrzne: