Besson MB.35
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Marcel Besson et Compagnie |
| Konstruktor |
Marcel Besson |
| Typ |
wodnosamolot patrolowy |
| Konstrukcja |
jednopłat pływakowy o konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
luty 1926 |
| Lata produkcji |
1926 |
| Liczba egz. |
2 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Salmson 9Ac |
| Moc |
120 KM (89 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,82 m |
| Długość |
7,00 m |
| Wysokość |
2,45 m |
| Powierzchnia nośna |
16,50 m² |
| Masa | |
| Własna |
540 kg |
| Startowa |
765 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
165 km/h |
| Prędkość przelotowa |
130 km/h |
| Pułap |
4 800 m |
| Zasięg |
300 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| (planowane) 1 ruchomy lekki karabin maszynowy | |
| Użytkownicy | |
 Francja | |
| Rzuty | |
 | |
Besson MB.35 – francuski patrolowy wodnosamolot pływakowy z okresu międzywojennego.
Historia
W związku z koncepcją francuskiej Marynarki Wojennej wyposażenia w samoloty obserwacyjne oceanicznych okrętów podwodnych, konstruktor M. Besson opracował taki samolot, oznaczony jako MB.35. Zgodnie z założeniami miał on niewielkie wymiary i możliwość złożenia skrzydeł w celu umieszczenia go w hangarze umieszczonym na okręcie podwodnym. Zbudowano dwa samoloty tego typu. Pierwszy jego lot odbył się w lutym 1926. Pomimo że spełniał on wymagania marynarki wojennej, brak było odpowiednio dużych okrętów podwodnych, gdzie mogłyby bazować takie samoloty. W związku z tym zbudowano jedynie dwa samoloty tego typu, a następnie zaniechano ich dalszej budowy. Dopiero w 1932 roku powrócono do koncepcji umieszczenia samolotu na okręcie podwodnym i wtedy na podstawie samolotu MB.35 zbudowano nowy samolot oznaczony jako MB.411.
Użycie w lotnictwie
Wodnosamoloty Besson MB.35 wcielono do lotnictwa francuskiej Marynarki Wojennej, gdzie używano ich jako samolotów obserwacyjnych na okrętach nawodnych.
Opis techniczny
Samolot Besson MB.35 był dolnopłatem o konstrukcji drewnianej. W kadłubie znajdowały się otwarte kabiny pilota oraz obserwatora. Podwozie pływakowe. Skrzydła można było złożyć, w celu umieszczenia w hangarze.
Napęd stanowił silnik gwiazdowy 9-cylindrowy, umieszczony z przodu kadłuba, chłodzony powietrzem. Napędzał on dwułopatowe śmigło.
Prototypy nie były uzbrojone, lecz samolot planowano wyposażyć w 1 ruchomy lekki karabin maszynowy, obsługiwany przez obserwatora.
Bibliografia
- Michael Sharpe: Biplanes, Triplanes And Seaplanes - 300 Of The World's Greatest Aircraft. Londyn: Brown Books, 2000, s. 80. ISBN 1-897884-68-0. (ang.).