Beta Coronae Borealis
| β CrB | |||||||||||||||||||||
![]() Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
15h 27m 49,732s[1] | ||||||||||||||||||||
| Deklinacja |
+29° 06′ 20,52″[1] | ||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
85,92 ± 0,64 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
−26,90 ± 0,20 km/s[1] | ||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
F2VpSrCrEuSi[1] | ||||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||||
| Okres obrotu | |||||||||||||||||||||
| Temperatura |
8300 K[2] | ||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Beta Coronae Borealis (β CrB, Nusakan) – gwiazda w gwiazdozbiorze Korony Północnej. Jest odległa od Słońca o ok. 112 lat świetlnych.
Nazwa
Gwiazda ta ma tradycyjną nazwę Nusakan, która wywodzi się od arabskiego Ḳasʽat al Masākīn, co oznacza „talerz żebraka” i jest dawną nazwą całej konstelacji[3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna zatwierdziła użycie nazwy Nusakan dla określenia tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Nusakan to gwiazda spektroskopowo podwójna, której składniki udało się rozdzielić z użyciem teleskopu. Jaśniejszy (β CrB A) został sklasyfikowany jako żółto-biały karzeł należący do typu widmowego F, jest to jednak gwiazda o nietypowym widmie, ubogim w tlen i znacznie wzbogaconym w stront, chrom i europ w stosunku do słonecznego. Temperatura jego powierzchni to około 8300 K, co bardziej odpowiada typowi widmowemu A. Obraca się on wokół osi w nieco dłuższym okresie niż Słońce, 18,5 doby. Ma on silne pole magnetyczne (ponad 10 tysięcy razy silniejsze niż ziemskie pole magnetyczne), które tworzy na widocznej powierzchni gwiazdy plamy, w których koncentrują się pierwiastki odpowiadające za nietypowe widmo. W efekcie obrotu gwiazdy widoczne są zmiany widma, które sprawiają, że Nusakan jest klasyfikowany jako gwiazda zmienna typu Alfa² Canum Venaticorum[2].
Dwa składniki układu Beta Coronae Borealis są oddalone na niebie o zaledwie 0,1 sekundy kątowej (pomiar z 2010 r.) i mają obserwowaną wielkość gwiazdową odpowiednio 3,68 i 5,20m[5]. Są one odpowiednio 26 i 7 razy jaśniejsze od Słońca; jaśniejszy ma masę około dwukrotnie większą niż Słońce, słabszy – 1,3 M☉. Okrążają one wspólny środek masy co 10,5 roku, w przestrzeni dzieli je około 10 au[2].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Beta Coronae Borealis w bazie SIMBAD (ang.)
- 1 2 3 4 5 6 7 Jim Kaler: NUSAKAN (Beta Coronae Borealis). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-05-12]. (ang.).
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 179. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2017-05-12].
- ↑ Mason et al.: WDS J15278+2906AB. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
