Beta Monocerotis

Beta Monocerotis A

β Mon A
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Jednorożec
Rektascensja	06h 28m 49,070s[1]
Deklinacja	−07° 01′ 59,01″[1]
Paralaksa (π)	0,00482 ± 0,00112″[1]
Odległość	680 ± 200 ly 207 ± 63 pc
Wielkość obserwowana	A: 4,60[2]m ABC: 3,74m[1]
Ruch własny (RA)	−6,86 ± 1,30 mas/rok[1]
Ruch własny (DEC)	−2,76 ± 1,08 mas/rok[1]
Prędkość radialna	17,2 ± 2,9 km/s[1]
Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy	A: B4 Veshell[2]
Masa	7[3][4] M☉
Jasność	3200 L☉[3][4]
Prędkość obrotu	346 km/s[3]
Wiek	34 mln lat[3]
Temperatura	~18 500 K[3]
Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 11 Mon Bonner Durchmusterung: BD A: BD−06°1574 Boss General Catalogue: GC A: GC 8412 Katalog Henry’ego Drapera: HD A: HD 45725 Katalog Hipparcosa: HIP 30867 Katalog jasnych gwiazd: HR A: HR 2356 SAO Star Catalog: SAO A: SAO 133316

Beta Monocerotis (β Mon) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Jednorożca, odległa od Słońca o około 680 lat świetlnych.

Beta Monocerotis to gwiazda potrójna, złożona z trzech bardzo podobnych składników, które można rozdzielić optycznie za pomocą lornetki^[3][4].

Obserwowana wielkość gwiazdowa całego systemu to 3,74^m[1], co czyni go jaśniejszym niż Alfa Monocerotis^[3]. Najjaśniejszy składnik A ma indywidualnie wielkość 4,62^m i jest oddalony o 7 sekund kątowych od składnika B o wielkości 5,00^m. Składnik C, o wielkości 5,32^m, jest oddalony o 2,9″ od składnika B (pomiary z 2017 r.)^[7]. Widoczna w pobliżu gwiazda dwunastej wielkości gwiazdowej^[7][8] najprawdopodobniej jest niezwiązanym obiektem tła^[3][4].

Są to gorące, błękitne gwiazdy ciągu głównego należące do typu widmowego B. Mają temperatury około 18,5 tysiąca kelwinów. Jasność tych gwiazd jest odpowiednio 3200, 1600 i 1300 razy większa niż jasność Słońca, ich masy są odpowiednio 7, 6,2 i 6 razy większe niż masa Słońca. System uformował się 34 miliony lat temu, za około 9 milionów lat najmasywniejszy składnik A zakończy okres syntezy wodoru w hel i zacznie zmieniać się w olbrzyma. Dzięki szybkiej rotacji każdą z gwiazd otacza dysk materii, z którego pochodzą linie emisyjne widoczne w widmach^[3][4].

Parę składników β Mon B i C dzieli w przestrzeni około 590 au, okrążają one wspólny środek masy w czasie co najmniej 4200 lat. Dalszy składnik β Mon A obiega tę parę w odległości co najmniej 1570 au, w czasie nie mniejszym niż 14 tysięcy lat^[3].

• lista gwiazd w gwiazdozbiorze Jednorożca