Betazuch

betazuch

Betasuchus bredai
(Seeley, 1883)
skamieniałość
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury gadziomiedniczne
Podrząd	teropody
Infrarząd	ceratozaury
Nadrodzina	abelizaury[a]
Rodzaj	Betasuchus von Huene, 1932
Gatunek	B. bredai
Synonimy
Megalosaurus bredai Seeley, 1883

Betazuch, Betasuchus – czworonożny, mięsożerny dinozaur. Teropod spokrewniony z karnotaurem.

Betasuchus wziął swoją nazwę od greckiej litery oraz krokodyla – czyli beta krokodyl.

Prawdopodobnie mniejszy od większości przedstawicieli nadrodziny abelizaurów.

Zamieszkiwał dzisiejszą Europę (Holandia) w późnej kredzie.

Znalezione w kamieniołomie w Maastricht (Holandia) bardzo nieliczne szczątki (pojedyncza kość) opisano jako gatunek megalozaura. Przeniesienia do osobnego rodzaju dokonał w 1932 r. Friedrich von Huene.

Prawdopodobnie – jak w wypadku innych teropodów z grupy ceratozaurów: dwunożny, przednie kończyny mniejsze od tylnych, stanowiący przeciwwagę ogon, solidna szczęka, obfitująca w ostre zęby.

Razem z wieloma innymi gatunkami zaliczany pierwotnie do rodzaju Megalosaurus, potem umieszczony w osobnym rodzaju Betasuchus o niepewnej klasyfikacji, nieraz uważany nawet za ornitomimozaura (także przez von Huene). Obecnie wydaje się, iż betazuch był rodzajem należącym do grupy abelizaurów.