Betygoła
kościół parafialny | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Rejon | |||
| Gmina |
Betygoła | ||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
LT-60010 | ||
Położenie na mapie Litwy ![]() | |||
Betygoła (lit. Betygala) – miasteczko na Litwie, położone w okręgu kowieńskim w rejonie rosieńskim, na zachód od Rosieni.
W okresie XIII i XIV w. istniały tutaj warownie, chroniące przed wielokrotnymi atakami rycerzy Zakonu Krzyżackiego. Kościół parafialny w Betygole był jednym z pierwszych wzniesionych na Litwie. W latach 1592–1603 był tutaj proboszczem Mikołaj Daukša. Na terenie tutejszej parafii, w Posandrowie urodził się Maironis – litewski poeta doby romantyzmu. Znajduje się tu także pomnik Witolda, muzeum, szkoła i poczta. W pobliżu istnieje grodzisko. Miasteczko było prestymonium dziekanatu kapituły żmudzkiej, położonym w powiecie jawońskim[1].
Od 2003 roku posiada własny herb, nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej. Jest siedzibą władz starostwa Betygoła. Liczy 488 mieszkańców (2011).
Ludzie związani z Betygołą
- Mikalojus Daukša – litewski prezbiter katolicki, humanista, pisarz i tłumacz, proboszcz parafii w Betygole, kanonik miednicki i oficjał żmudzki
- Jonas Mačiulis Maironis – litewski prezbiter katolicki, poeta doby romantyzmu, dramaturg
- Kazimierz Siemaszko – urodzony w wiosce Dyskajmie (lit. Dickaimis), należącej do parafii Betygoła, polski prezbiter katolicki, misjonarz św. Wincentego a Paulo, działacz społeczny w Krakowie, opiekun opuszczonej młodzieży
Linki zewnętrzne
- Opis miejscowości. samogitia.mch.mii.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-29)].
- Betygoła, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 162.
Przypisy
- ↑ Grzegorz Błaszczyk, Żmudź XVII-XVIII wiek, zaludnienie i struktura społeczna, Poznań 1985, s. 44.
Bibliografia
- Ks.Kazimierz Siemaszko CM – twórca dzieła miłości i poświęcenia (praca magisterska), ks. Franciszek Bima CM, Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy, Kraków 1954

